Luiheid is de mens zijn beste eigenschap. Anders was het wiel nooit uitgevonden. In de voedingsmiddelenindustrie is deze ‘luiheidstrend’ ook goed opgemerkt en is er zeer adequaat actie op ondernomen. Besteedde de huisvrouw (of man) in de vorige eeuw anderhalf uur in de keuken om een maaltijd klaar te maken, nu is deze tijd teruggebracht tot een miezerige 20 minuten! En dan te bedenken dat de kooktijd van aardappelen snel 15 minuten bedraagt. Er blijft zo weinig tijd over voor het bereiden van allerlei andere smakelijke zaken, tenzij er veel dingen tegelijkertijd bereid worden. Er zijn enkele belangrijke trends in de markt waar te nemen. Allereerst moet vers lang vers blijven. Het is een bekend feit dat op het moment van de oogst of het rijp worden van een landbouwproduct het verval, ofwel bederf automatisch intreedt. Soms gaat het bijzonder snel soms gecontroleerd langzaam.
Veel verpakkings bewerkingstechnieken zijn hierop gericht op dit verval zo lang mogelijk uit te stellen. Het conservenblikje van vroeger kennen we allemaal. Hier gaan wij het niet over hebben. Wat wel interessant te vermelden is dat er de speciale folieverpakkingen zijn die onze producten soms zeer lang smakelijk kunnen houden. Er zijn zeer veel verpakkingsmaterialen bedacht die soms zeer speciale eigenschappen kunnen hebben. Wat dacht u van de verpakking van onze groenten? Dit is niet een simpel cellofaantje als er om het pakje sigaretten zit. De verpakkingsfolie van groenten bevatten zeer speciale eigenschappen waarmee er binnen de verpakking zelf op natuurlijke wijze een conserverende atmosfeer gevormd wordt. Vaak wordt het koolzuurgehalte op een natuurlijke wijze verhoogd dat op een mooie manier veel landbouwproducten kan conserveren. Dit houdt het product langer vers, verhindert tijdelijk de bacteriegroei.
Het blijkt dat de consument graag betaalt voor minder tijd in de keuken. Op zich is het prima voor de voedingsmiddelenindustrie. Het gevaar is dat wij als consument min of meer gijzelaar worden van de industrie. Wij kunnen dan niet meer zonder. Wij denken dan dat aardappelen aan bomen groeien, dat de pakjes vlees in het weiland groeien en dat spaghetti een graangewas is. Het is immers niet voor niets dat de aandelen van de voedingsmiddelensector nauwelijks te lijden hebben gehad van de beursmalaises van de afgelopen tijd. We moeten altijd eten, of het van Sara Lee, Unilever of United biscuits is maakt niet veel uit, de pijp moet altijd roken zeg ik dan maar.
Een andere aardige luiheidstrend is het verschijnsel kant-en-klaar maaltijd. Nee, niet de simpele diepvriesmaaltijd in aluminium bak, die is allang uit het winkelbeeld verdwenen maar de traiteursartikelen zoals die nu zo mooi heten. Er schuilt echter een klein gevaar in deze trend. We worden steeds afhankelijker van de verantwoordelijkheid die een fabrikant en winkelier neemt op het gebied van hygiëne en bewaaromstandigheden. Want ziek kunnen we nog steeds worden van dat mooi verpakte voedsel, ook al ziet de verpakking er nog zo ‘clean’ uit.
Voedsel dat lang houdbaar is gemaakt en gekoeld bewaard moet worden levert opeens een heel ander gevaar op. Listeria bacteriën groeien uitstekend bij een koelkasttemperatuur. Deze bacterie kan ernstige ziekten veroorzaken.
Dit is een van de redenen waarom met name de Keuringsdienst van Waren zo alert is op de temperatuurbeheersing in de detailhandel. Het moet ook wel want in feite hebben we door al dit hygiënische voedsel ons afweersysteem ook lui gemaakt. We hebben alles en beetje ondermijnd. Een klein beetje onschuldige viezigheid doet ons al met een stevige ‘buikgriep’ in bed belanden. Op zo’n moment is het over met de vermeende luiheid van ons lichaam. Het moet zich bijna dood werken om jou weer op de been te krijgen… Eet smakelijk!