Dit is een benaming voor een uiterst verontreinigde grondstof heeft een hoge aaibaarheidsfactor. Bij het horen van het woord zeezout denken dan wellicht onbewust aan de uitstrekte zoutvlakten die wij tijdens onze zomervakanties aantreffen op de Nederlandse Antillen of de westkust van Frankrijk.
Dat is pas gezond, puur natuur en daar kan geen chemisch middel als Natrium Chloride tegenop. Men is snel geneigd om het aangeprate hoge gezondheidsimago te geloven. Dit zout wordt gewonnen door het indampen van zeewater onder invloed van zon en wind. Zeezout is vaak klonterig, doordat er nog magnesiumzout in voorkomt dat vocht aantrekt. Om die reden wordt soms een anti klontermiddel toegevoegd. Er is zowel grof als fijn zeezout te koop. Sommige mensen denken dat zeezout beter is voor de gezondheid. Dat is onjuist. Het bevat wel meer mineralen dan keukenzout, maar deze hoeveelheden zijn echter te verwaarlozen. In zeezout kunnen bovendien veel verontreinigingen zitten, zoals organische stoffen en zware metalen. Om deze zware metalen gaat het nu. Kwik, lood en cadmium en andere residuen van bestrijdingsmiddelen maken het geheel tot een redelijk ongezond product. Een ander nadeel is dat zeezout veel zand bevat. Heel fijn zand wel te verstaan. Voor de voedingsmiddelenindustrie kan dit grote slijtage opleveren voor de machines die gebruikt worden om het zout te verdelen. Pekelinjectoren hebben zwaar te lijden hiervan. De pakkingen van de naaldgeleiders slijten idioot snel.
In vleeswaren veroorzaken de verontreinigingen in het zeezout soms vreemde verkleuringen. Allemaal oxidatieve reacties die door de metalen gekatalyseerd worden. De vleeswaren kijkt wel beter uit. Men gebruikt het zuivere vacuüm zout. Daar is de klant tevreden mee. Zeezout heeft de nare eigenschap dat het met name vethoudende voedingsmiddelen snel ranzig maakt dan wanneer normaal zout toegepast wordt.
Waarom gebruiken we het eigenlijk? Zeezout is belangrijk duurder, onzuiverder en niet constant van samenstelling.
Het antwoord zit gewoon tussen uw oren. De argeloze consument denkt dat hij dichter bij de natuur staat op die manier. Onzin! Het is gewoon een achterhaald procédé om zout te winnen. Het kost veel om te winnen en het is nog vuil ook. Weg ermee!
Zo. Nu kunt u uw zoutvaatje beter naar de winkel terugbrengen wegens de gezondheidsondermijnende eigenschappen die het heeft. Of nog beter, breng het terug naar waar het vandaan komt.
Over water naar de zee dragen gesproken….
Geachte heer,
Met uw opmerkingen mbt zeezout ben ik het niet geheel eens. Uiteraard is corrosie onwenselijk. Zeezout bestaat echter voor ongeveer 85% uit natriumchloride, dus de andere elementen in zeezout zijn bepaald geen minuscule hoeveelheden. Dat u de gezondheidseffecten daarvan afdoet als bijgeloof klinkt niet erg wetenschappelijk als daar niet meer argumenten voor worden aangevoerd. Dan moeten we aannemelijk maken dat die 4% magnesium, 1% kalium en 1,2% calcium geen enkel effect zouden kunnen hebben. Ik heb nog nooit onderzoek gelezen dat die verschillen heeft onderzocht. In tegendeel; zeeaquariumhouders houden angstvallig de exacte samenstelling aan van zeewater omdat ze anders problemen krijgen met hun hobbydieren en planten.
Beste Bas,
Zeezout in de ogen van een voedingsmiddelentechnoloog is gewoon geen zuivere grondstof om te gebruiken voor bijvoorbeeld de vleeswaren en aardappelverwerking. Met name de Magnesium en Calciumzouten zorgen ervoor dat de aardappel gewoon niet gaar wordt. Verder zorgen de andere mineralen, zoals Cu (Koper) ervoor dat de vetten sneller oxideren dan normaal. De producten worden minder lang houdbaar.
Verder is het zand wat erin zit funest voor de gevoelige apparatuur waarmee tegenwoordig vleesproducten mee bewerkt en verwerkt worden.
Je kunt het gerust blijven eten hoor, voor de industrie is het minder geschikt.
Groeten IJsbrand Velzeboer