Dit is een vreemd verschijnsel. Naar mate men ouder wordt dan zakken de mondhoeken van ons gezicht naar beneden. Op zich niet zo verwonderlijk. Met het vorderen van de levensjaren neemt ook in veel gevallen het onderhuids vetlaag(je) toe. Dit kunnen we dan makkelijk zien. Er zijn ook zeer veel gezegdes die dit verschijnsel gewoonweg bevestigen. We hebben het dan over een ‘oude brompot’ terwijl de persoon in kwestie helemaal niet brommerig is. Hier zijn nog een paar: Oude chagrijn, mopperaar, oude heks en oude weet ik veel.

Het menselijk gezicht krijgt wangzakken lijkt het wel en we krijgen een dubbele, nee soms zelfs een driedubbele kin. Al dat gewicht moet ergens aan opgehangen worden. Juist ja, onze schedel wordt nu onvermijdelijk op een onvrijwillige manier als kapstok gebruikt om de speklagen weg te kunnen hangen. Wat dacht u van een fors uitgevallen kinnebak? Die kan vlot een kilogram wegen! En dan te bedenken dat het menselijk hoofd een gemiddelde inhoud heeft van zo’n 3 kg! We praten over een extra fysieke belasting van 30%.

Toch niet verwonderlijk dat ons gezicht er dan iets zorgelijk uitziet. Onvermijdelijk is dat soms wel eens iets afzakt. Zo’n afgezakt gezicht geeft u dan een ontevreden uiterlijk. Het is daarom niet verwonderlijk dat oude mensen hierdoor onbedoeld een boos uiterlijk krijgen.

We kennen genoeg uitdrukkingen zoals, ‘een boze oude …’ vult u zelf maar in. Het afzakken van ons gezicht kan ook een andere oorzaak hebben. Wanneer wij op jonge leeftijd een bol en dus vet gezicht hebben dan zal het op een zeker ogenblik een vermagering optreden. Dan hangt ons gezicht gewoon ruim in zijn vel. Dit heeft weer als gevolg dat we dan slappe wangzakken krijgen.

Gewoon weer zeer calorierijk eten om deze weer op te vullen? Nee, dat werkt niet zo best. Het is een kenmerk van ouder worden dat de mens magerder wordt. Althans in de meeste gevallen is dat zo. Senioren vormen niet bepaald een goede doelgroep voor de fabrikant van  afslankmiddelen.

We hebben dus vast kunnen stellen dat met het vorderen van de jaren we steeds chagrijniger kaan kijken. Vaak is daar niet eens aanleiding toe omdat er een zorgeloze oude dag in het vooruitzicht ligt.  Als het goed is tenminste.

Hoe komt het toch dat sommige bevolkingsgroepen zo chronisch boos kunnen kijken? Ik doel hiermee op de Duitsers. Vooral de Duitse Mädel hebben hier veel ‘last’ van. Over de oorzaken kunnen we alleen maar speculeren. Eten zij dan zoveel zure levensmiddelen zoals zuurkool en tafelzuren? Nee dat niet, denkt u misschien. De oorzaak kan wel liggen in het feit dat een Duitse vrouw de typisch Duitse man altijd de baas wil zijn. Hier wordt men wellicht chronisch boos van.

Faceliften dan maar? Nou ja, dat is wel een drastische maatregel voor iemand die geen filmster is.

Het is ook een bekend gegeven dat de mens meer spieren moet gebruiken om het gezicht in een vriendelijke plooi te krijgen. Al die plooien hebben spieren nodig om de boel strak te houden. Wanneer we boos kijken of gewoon neutraal, gebruiken we veel minder spieren. U ziet, luiheid is de mens zijn beste eigenschap maar lang niet altijd in dergelijke gevallen. Sommige mensen hebben wel een zeer kunstmatige glimlach op hun gezicht. Wat dacht u van minister Gerrit Zalm, Chirac of Tony Blair? Beide hebben een zeer onnatuurlijke gelaatstrek. Hier klopt gewoon iets niet denkt u dan terwijl u snel verder zapt. Klopt want deze personen hebben een speciale training gehad hoe vooral vriendelijk over te komen. Jammer dat zij zichzelf niet meer spelen. Dit valt altijd op.

Het zelfde hebben de Jehova getuigen en andere lieden van een hoog apostolisch allooi zichzelf aangeleerd. Dat komt gewoon niet goed over. Deze mensen hebben het zichzelf afgeleerd om boos te kijken. Erg onnatuurlijk allemaal. En wat dacht u van de gedrillde glimlach van de Mac Donalds medewerkers? Dit is misschien juist wel natuurlijk gedrag. Zij hebben wel enige redenen tot lachen. Precies ja, die lachen zich juist dood om u! Terwijl u zeer bedenkelijk voedsel naar binnen aan het werken bent, uw portemonnee leeg heeft en met gemengde gevoelens de ranzige lucht naar binnen snuift die altijd in dergelijke restaurants hangt.

Bij mij werkt boosheid van een ander eerder op mijn lachspieren. Mijn ouders kregen de klacht van de lerares Nederlands ooit dat ik mijn lachen niet kon houden als zij boos werd. Best grappig want haar gezicht werd vuurrood terwijl zij mij de les las. Met mijn kennis van de Nederlandse taal is het dan ook nooit goed gekomen…