U kent het ongetwijfeld. Iedere winkel heeft zijn eigen ‘nestgeur’ zullen we maar zeggen. Geuren vormen een belangrijk deel van onze waarneming in  allerlei zaken. Vaak gebeurt het onbewust. Voedingsmiddelentechnologen moeten het vaak hebben van hun reukvermogen. Idiote voedingsmiddelentechnologen lopen altijd snuffelend rond met de neus over de grond als het ware. Hm, ken wel zo eentje bij wie de geur van een winkel is opgevallen bijvoorbeeld.

 

Kledingzaken hebben vaak een onmiskenbare zware lucht die kenmerkend lijkt te zijn voor deze branche. Het is de geur van “textielveredeling” zegt men in vakjargon.

Wanneer u nietsvermoedend een vestiging van de HEMA binnenloopt dan walmt de geur u als het ware tegemoet. Een echte ‘HEMA lucht’ zegt u dan terwijl u verder gaat shoppen.

‘Wat is er nou zo bijzonder aan dergelijke luchten, ouwe lijmsnuiver die je bent., hoor ik u al roepen. ‘En wat heeft dit nou met voedingsmiddelen te maken?’ mompelt u dan verder.

Dat is hem juist.

Het heeft veel met voedingsmiddelen te maken. Dergelijke HEMA luchtjes zijn in werkelijkheid conserveermiddelen van de textielproducten die u naar binnen snuift. Fungiciden om precies te zijn.

 

Waarom zijn conserveermiddelen dan nodig?

Zoals bij iedereen bekend wordt onze kleding in verre landen gemaakt waar het klimaat niet altijd even gunstig is om textiel op te slaan. Vaak is het er warm en vochtig. Twee ideale ingrediënten om schimmelgroei in textiel te krijgen. Het is vaak de schimmel Aspergillus Niger die in het textiel een feest wil aanrichten.

Wij kennen deze groei ook wel als ‘het weer’ dat in textiel zit. Vaak komen er dan hardnekkige zwarte vlekjes in het textiel die er nooit meer uit te wassen zijn. Laat u de natte wasmand maar eens een paar dagen te lang inde badkamer liggen of pakt u de tent maar nat in tijdens een warme vakantie dan weet u wat ik bedoel.

 

Zijn die fungiciden gevaarlijk?

Het zijn gewoon rotstoffen die gebruikt worden in vooral tentdoek en ander katoenhoudend textiel om het zo mooi mogelijk in de winkel te krijgen..

In 2000 heeft de Keuringsdienst van Waren vastgesteld dat in 50% van de monsters tentdoek de gevaarlijke stof Pentachloorfenol voorkwam. In 2005 is bij een herhalingsonderzoek aangetoond dat deze stof vrijwel geheel uit het beeld is verdwenen.

Pentachloorfenol is niet primair toegepast voor zijn biocide werking maar ter conservering van textiel. Daarom valt deze stof niet onder de Bestrijdingsmiddelenwet maar onder de Warenwet. Hierover is een Warenwetbesluit pentachloorfenol van 23 september 1997.

 

Andere textielveredelingsstoffen zijn:

v     Pentachlorrfenyllauraat

v     2-fenyl-fenol

v     2-(thiocyanomethylthio)-benzthiazol

v     Tributylverbindingen

v     5-chloor

v     2-(2,4 dichloorfenoxy)-fenol

 

U hoeft geen professor te zijn om te kunnen beredeneren dat dit geen gezondheidsondersteunende stoffen zijn. Het zijn geen dodelijk gifstoffen maar het is ook weer niet goed wanneer u uw hele leven lang bij de HEMA of C&A achter de kassa zit terwijl u die conserverende dampen insnuift.

De meesten onder ons vinden juist deze geurtjes prettig. Het is immers de geur van ‘Nieuw’. Wij associëren deze geuren met een prettige gebeurtenis. Vandaar.

Onlangs is de geur van nieuwe auto’s ook uitgebreid in het nieuws geweest. De precieze samenstelling van deze geur is in het berichtje niet prijsgegeven maar over een ding was men erg duidelijk. Het was redelijk gezondheidsondermijnend, vooral wanneer er slecht geventileerd werd.

 

U kunt er ook gebruik van maken.

Was nieuw textiel nooit eerst voordat u draagt. Het scheelt allicht een douchebeurt voordat u zelf gaat stinken! Het houdt de schimmels van het lijf.

Houd de ramen van uw nieuwe auto potdicht. Zo kunt u langer nagenieten van de nieuwe aankoop en hopelijk kunt u dan nog ouder worden dan het voertuig dat u bestuurt!

 

Niets is spectaculairder dan een schimmel!