Met een schok realiseerde ik mij onlangs dat op tabakswaren geen enkele vorm van ingrediënten vermelding te vinden valt.

De meest belangrijke etiketten die deze producten bevatten zijn de anti rook waarschuwingen en de accijns banderol. Verder gaat de interesse van de overheid niet lijkt het wel.

‘Er zit toch tabak in? Dat is toch giftig? Dat weten we toch allemaal, sukkel.’Hoor ik u al roepen in koor.

Het zou best grappig zijn als er een ingrediënten lijst op de tabaksproducten vermeld zou worden.

Ik denk dat een eerlijke vermelding van wat er allemaal meer in de tabak zit nog veel interessanter maar vooral ook meer afschrikwekkender zal zijn.

De consument weet nauwelijks wat er in de voedingsmiddelen zit laat staan tabak!

De saus van de tabaksproducten

De redelijk onderlegde consumenten roepen nog iets van het sausen van de tabak.

Hier gaat het juist om. Saus klinkt lekker gewoontjes en redelijk veilig. Dat dacht u maar. Dit is iets wat stinkt. Letterlijk en figuurlijk.

Wat is de functie van een saus?

Dat is om het karakter ofwel eindsmaak aan het tabaksproduct te geven. Er wordt wel veel met tabaksmelanges gewerkt maar soms moeten er extra zaken toegevoegd worden om toch die lekkere zware shag te krijgen. Toegegeven, verse zware shag ruikt heerlijk.

Wat stopt de industrie nu allemaal in tabak en wat voor grappen worden er uitgehaald?

We zullen de componenten met u doorlopen:

De tabak

Als gezegd kunnen de basis smaken hiermee samengesteld worden. De lichte tabaksbladeren gaan overwegen in de sigaretten en de donkere soorten, die ook langer gefermenteerd hebben naar de sigaren- en pijptabak. Soms worden de tabaksbladeren na het fermenteren (dit is een soort broeiproces die de bladeren ondergaan gedurende lange tijd.) gedroogd op een speciale manier. Dit kan gewoon in de zon maar het kan ook boven een rokerig vuurtje of sterker nog in een speciale rookkamer. Rook geeft een heel eigen karakter aan de tabak. Berucht voorbeeld hiervan is de Sobranie tabak die veel in de Balkan streek gebruikt wordt.

De sigaretten met laag teer- en nicotinegehalte

Een aardige grap om tabak met een laag teergehalte te krijgen is om de houtnerven, die vooraf altijd als afval verwijderd worden uit de tabaksbladeren opnieuw uit te walsen, te snipperen en op een nog vochtige laag Arabisch gom te strooien. Na droging wordt er van de ‘tabaks ouwel’ dunne reepjes gesneden zodat dit herverwerkt afvalproduct niet meer opvalt in de ‘light sigaretten’.

Hierdoor krijgt het eindproduct een laag teer- en nicotinegehalte. Klopt ook wel want de roker zit gewoon brandhout te roken in plaats van zuivere tabak.

De saus

Hier gaat het geheim van de tabaksfabrikant in. Het woord alleen al is een eufemisme voor alles wat lelijk en slecht is. Het is het beste te vergelijken met een toevoeging die meer weg heeft van een euthanasie middel.

De saus is veelal een mengsel van glycol met daarin opgelost aromacomponenten. Glycol heeft de eigenschap dat het vocht kan vasthouden. De tabak droog minder snel uit hierdoor. De opgeloste stoffen maken een saus helemaal interessant. Dat de tabaksindustrie de grootste afnemer is van blokdrop (een grondstof voor de nationale dropindustrie) is niet algemeen bekend. Blokdrop is ingedikt sap dat verkregen wordt door uitloging van de zoethout wortel. Deze blokdrop zorgt in hoofdzaak voor de lekkere geur van verse shag. Aha! Nu weten we hoe wij van het roken af moeten komen. Gewoon kilo’s drop naar binnen werken. Dit zal ten dele werken want de verslavende werking van nicotine wordt daardoor niet overgenomen.

Naast glycerol en blokdrop gaan er allerlei vreemde stoffen nog in de tabak. Op zich kan het geen kwaad maar de verbranding van tabak in een sigaret of pijp is zelden volledig van aard. Door het zuurstofgebrek ontstaan er vreemde bijproducten.

U ziet het roken van tabak is een vreemde bezigheid. Heel veel nóg onbekendere stoffen krijgt u zomaar mee van de tabaksfabrikant.

De overheid vindt dit allemaal wel best, zolang er geen rattengif in de tabak gaat. Dat zou wel heel erg veel opvallen.

Het is een groot vrij spel van toevoegingen waar de consument geen flauw benul van heeft.

De overheid kijkt stilzwijgend langs de zijlijn toe.

Hier heeft de stelling postgevat: Je gaat er toch dood aan. Het is een kwestei van tijd.

De mycotoxines dan?

Tabaksbladeren zijn een landbouwproduct waar de boer ook met vel gewasbeschermingsmiddelen aan de gang moet om een beetje prettig rendement uit de teelt te krijgen. Tabaksmozaïekvirus is een belangrijke plaag. Dit virus eet gewoon gaten uit het blad zodat de boer veel kilogrammen verliest. Verder wordt het dekblad van een sigaar zo lek als een mandje en dan trekt het voor geen meter.

Gevaarlijker wordt het wanneer wij praten over schimmels die tijdens of na het fermentatieproces plaatsvinden.

U ziet, “wat niet weet wat niet deert”

en dan voeg ik er aan toe:

Het is de tabak die u van binnen alvast ver-“teert”!