‘Ik heb een leuk aroma voor jou meegenomen’ reutelde een cursist mij onlangs toe. Professor Pim, zullen we hem maar noemen, schoof mij een klein wit plastic flesje toe en zei met een brede grijns: ‘Ruik es?’ Hierop heb ik de rode dop losgedraaid om wat vlagen van dit concentraat goed te kunnen ruiken. Lekker was het wel. Dit keer geen zuurtjeslucht of aardbeienaroma. Het was een echt versbroodaroma! Dat van versgebakken brood wel te verstaan.
Absolute humor in een flesje is dit.
Ik zie het al helemaal voor mij. Brood dat maandags gebakken is vrijdags nog als vers verkopen. Prachtig toch? Dan kun je de productie van de industriële bakkerijen helemaal mooi en efficiënt inrichten. Alleen moet je ervoor zorgen dat het niet gaat schimmelen. Daar zijn leuke middeltjes voor in de handel zoals natrium benzoaat of gewoon cranberry of rozemarijn extract die de nodige schimmelwerende giffen bevatten. Het brood dat een paar dagen oud is kan ook oudbakken worden. Niet getreurd, gewoon een speciaal gemodificeerd of beschadigd zetmeel in de kneder erbij doen en hopla, het brood dat permanent jong blijft is geboren!
Allemaal gekheid op een stokje, beter gezegd allemaal gekheid in een broodbakblik.
Het ‘versbrood aroma’ is natuurlijk bedoeld voor de supermarkt Truus die tegenwoordig zogenaamd vers brood bakt in de supermarkt. Het recept van dat brood is natuurlijk dusdanig uitgeknepen dat er kwalijke, nog net niet toxische dampen ontsnappen uit de bakoven als de broden weer opgepiept zijn. Dus, hupsakee, aroma er overheen en de broden ruiken weer zoals het hoort. Al snel waart er een omzetverhogende broodgeur in de winkel rond die de meerprijs van het aroma ruimschoots compenseert.
Broodaroma is beslist niet het enige parfummetje dat in de voedingsmiddelenindustrie gebruikt wordt. Frisdranken en zoetwaren zijn de twee meest bekende productsoorten waar de aroma’s ruimschoots aan gedoseerd worden. Ik durf best te beweren dat vrijwel ieder voedingsmiddel gearomatiseerd wordt. Kijkt u maar eens op de etiketten. In de gekste producten komt aroma voor.
Frisdranken
Vleeswaren
Jam
En wat dacht u van chocolade? Dit is bij uitstek een product die zelf een fijn aroma heeft. Dit wordt volledig weggevaagd door de aromachemicaliën.
De Warenwet legt ook nauwelijks beperkingen op. Een beperking is mij wel bekend, voor koffie. Daar mag wel aroma toegevoegd worden behalve koffiearoma. Best logisch. Anders zou je als producent de meest slechte bonen kunnen gaan verwerken om deze vervolgens op te lappen tot een of ander ‘roodmerk variant’ die bij de discount super in het schap staat te pronken.
Dit opent wel perspectieven voor de bedenkelijke bakker. Die heeft geen last van dit lastige Warenwettelijke regel. Die kan gerust bedenkelijk brood oppimpen met broodaroma.
De aromatisering van de maatschappij zal alleen maar toenemen. Omdat alle voedingsmiddelen steeds lekkerder gaan ruiken moeten alle producenten wel meedoen anders vallen zij direct uit de toon.
De Verenigde Staten is zo’n land waar de veraromatisering hard heeft toegeslagen. Dit is het land van veel kunstmatigheden voor wat betreft voedingsmiddelen. Een golf aroma kan er best nog wel bij. U hoeft maar een supermarkt door te lopen en de neus wordt hardhandig gegeseld met deze vluchtige bestanddelen van uiterst bedenkelijk allooi.
Dan heb ik het niet eens over winkels, kantoren en hotels. Die hebben vaak dit soort sprookjesachtige ‘Alice in Wonderland’ geuren. Ik heb al eerder voorspeld dat de consument op een kwade dag zich met een schok gaat realiseren dat er een onnodige belasting van het menselijk lichaam plaatsvindt met uiterst vreemde chemicaliën.
U hoeft zich geen zorgen te maken dat u vergiftigd wordt, u bent het al!
Ga lekker onderuit zitten, doet u de ogen maar dicht en neem maar gerust intussen een glaasje frisdrank met een sneetje vers brood.’Hmmm, lekker zeg!’
Het is goed dat de ogen gesloten zijn want misschien hapt u nu iets uit een graskoek die voor dit doel eens mooi voordelig omgebouwd is tot een sneetje brood.
Lang leve het voedselparfum!