Deze week wordt ‘Nederland BV’ opgeschrikt door een bericht dat de producten uit China wel eens onveilig zouden kunnen zijn. In dit geval ging het om kerstboomverlichting en loodhoudende verf dat in Fischer Price speelgoed zou zijn verwerkt. Daarbij werd het veevoeder schandaal aangehaald dat verontreinigd bleek met Melanine. Een op eiwit lijkende chemische stof dat in de plasticindustrie gebruikt waarmee het eiwitgehalte van de grondstoffen goed is opgevoerd.

Dit gerommel is al jaren bekend en met eigen ogen heb ik het geknoei vele malen mogen aanschouwen met de voedingsmiddelen daar.

Dit is de zoveelste voorspelling in mijn boeken die uitkomt.

Het is niet bepaald kwade opzet maar er zijn twee belangrijke factoren die tot dit gevaarlijke gedrag bijdragen:

Ten eerste de jacht op het geld.

Er zijn geen grotere kapitalisten op de wereld dan de Chinezen zelf. Kijk maar naar de handelsgeest van een doorsnee Chinees, zijn goklust en zijn werklust. Allemaal ingrediënten om veel geld te willen verdienen.

Kennisniveau

Een beginnend industrieel is voor wat de voedingsmiddelenproductie betreft niet direct een expert op dit gebied. Hij heeft meer verstand van geld, het ronselen van medewerkers en het onderhouden van contacten met zijn vriendjes.

Zijn medewerkers die vaak zo van het platte land komen worden niet bepaald gehinderd door enige kennis op het gebied van voedselveiligheid. Verder zijn de dagelijkse problemen waarmee die arme stakkers mee te maken hebben in een doorsnee Chinese samenleving van dien aard dat voedselveiligheid wel zo’n beetje het allerlaatste is waar men aan gaat denken.

Zolang mensen in dit soort landen aan vele andere dingen kunnen overlijden dan door het eten van fout voedsel zal het bewustzijn voor voedselveiligheid zoals wij die inmiddels kennen voorlopig niet aan de orde zijn.

Ontwikkelingssnelheid

Sinds 1980 zijn wij in Nederland hard bezig om met voedselveiligheid te werken. Destijds begonnen met een systeem dat op Amerikaanse leest is geschoeid; het HACCP systeem. Amerikanen zijn ook notoire rommelaars. Dit is een logisch gevolg doordat men vaak zeer hoge productiesnelheden kent en zeer moeilijk aan geschoolde arbeidskrachten kan komen.

Terug naar China

Dit land heeft naar mijn idee een regering die snapt wat goed is. Veel gevaarlijke zijn de landen erom heen. Vietnam, Birma, Thailand, Indonesië, de Filippijnen ,noem maar op. Daar zit het echte gele gevaar. Let maar op. Daar zijn de inventieve bevolkingsgroepen van de wereld. In mijn boeken heb ik daar vanaf 2002 regelmatig aandacht aan besteed en vooral aangedrongen op alertheid van met name de Voedsel en Waren Autoriteit. Maar die controleurs hebben ook maar twee handen en wat doe je als een containerschip Chinese zooi in Rotterdam aankomt? Overuren maken? Alles blokkeren totdat de monsters genomen zijn? Het resultaat is dat alleen de verdachte producten en leveranciers gecontroleerd worden. En als de leverancier slechte ervaringen heeft met Rotterdam? Dan laat hij toch gewoon de boot een stukje omvaren naar Antwerpen, Bremen, Liverpool, Marseille Piraeus of Genua? Allemaal zeer betrouwbare havens als het op aanleveren van verdachte goederen aankomt aan de EU. Dan staat het op de vrachtwagen en dan heeft iedere controleur het nakijken totdat het op het bordje van de consument komt en die een keertje gaat klagen…

Lang leve het gele gevaar!