Aan dit brood is volop geknutseld.

Het volkorentarwemeel bevat normaal gesproken 85% bloem, 13% zemelen en 2% tarwekiemen. Omdat de laatste vet bevatten en snel ranzig kunnen worden laten veel leveranciers deze grondstof weg. Dan mag het in feite geen volkorenbloem meer heten. Maar hopen dat deze uiterst gezonde kiemen er wel in zitten.

De toegevoegde tarwegluten zijn bedoeld om het brood minder kruimelig en steviger te maken, maar maakt het onnodig duur. Verder wordt het gebruikt om de bakaard te verbeteren. Zemelen hebben geen goede bakeigenschappen. Beter was het om melkeiwitten toe te voegen. Zo wordt de bittere smaak meteen enigszins gecamoufleerd.

Er wordt naar mijn mening te kwistig met het moutmeel gewerkt. Gerstemoutmeel, het extract ervan en ook nog tarwemoutbloem. Zo te zien op de volgorde van het etiket zal er ongeveer 2% in het brood zitten. Dit zijn de bitterleveranciers van de eerste orde en zorgen dat het brood zo mooi donker geverfd wordt. Zo denkt de klant dat het boordevol vezels bevat.

De tarwebloem snijdt geen hout zo op de laagste plaats van het etiket. Waarschijnlijk is deze stof gebruikt als drager van toegevoegde enzymen.

Roggezuurdesem is wel mooi ingrediënt dat erin zit. Dit geeft een goed aroma af, die ik helaas niet heb kunnen waarnemen. Je moet natuurlijk wel het juiste desem nemen en dit de kans geven de smaak te laten ontwikkelen. Zuurdesem levert in feite een melkzuurvergistings proces op. Ook hier had melkpoeder of desnoods het veel goedkopere weipoeder uitkomst geboden De lactose was wellicht een goede voedingsbron geweest voor deze zuurdesem. Je kunt met zuurdesem een heel aangenaam roomboteraroma ontwikkelen. Maar ja, daarvoor moet je wel tenminste de eerste schooldag van de school voor voedingsmiddelentechnologie doorlopen hebben. Zo te zien zal er niet veel meer in zitten dan een miezerige 0,5%.

Toevoeging van melkproducten aan brood levert als nadeel op dat er allergeneninformatie toegevoegd moet worden. Die voor lactose en melkeiwitten.

Bij de emulgatoren wordt sojalecithine niet met E nummer 322 vermeld. Dit is een overtreding van de Warenwet. Of alles volledig uitschrijven of de E-nummers erbij vermelden. Dit is misleiding.

Nee, Brinta bakt er niets van. Dit brood is redelijk mislukt en kan drastisch verbeterd worden. Hm, ik weet wel een paar(!) technologen die hier iets aan verbeteren kunnen.

In een vergelijkingstabelletje wordt het gehalte aan vezels met dat van andere producten vergeleken. Dit is pas glad ijs waar men zich op begeeft. Het zijn vrij algemene gemiddeldes en met vermeldt de bron niet eens waar deze getallen vandaan komen.

Brintabrood              8,8%

Volkorenbrood         6,8%

Bruinbrood               5,1%

Meergranenbrood   5,9%

Witbrood                   2,5%

Volgens mijn berekening is de vezelclaim van Brinta procentueel gezien onjuist.

8,8% – 6,8% = 2,0%; 2,0/6,8 x 100% = 29,41%

Dit mag je nóóit afronden naar 30%!

Al met al een vreemd receptje.

Brinta is beter in het maken van slobberpap dan brood.