Een gewaardeerd cursist tipte mij onlangs dat er alcoholvrije wijn te koop zou zijn.
Niet te geloven zeg! Je verkoopt toch geen auto zonder banden, een soes zonder slagroom, yoghurt met een neutrale pH? Of bier zonder…?
Dat is zwaar vloeken in de technologische tempel van een voedingsmiddelentechnoloog.
Het etiket ziet er best fris uit, in tegenstelling tot de inhoud. Brrr.
Ik was op dat moment te verbaasd om een keus te maken de ongelukkige cursist te veroordelen tot levenslang onvoldoendes scoren, het cursuslokaal uit te zwiepen of mijn Bazooka die voor noodgevallen in mijn kofferbak ligt op hem te proberen.
Gelukkig vond ik mijn zelfbeheersing snel terug en informeerde naar het verkooppunt van dat ‘lekkers.’
Bij de Jumbo aangekomen versleet ik drie medewerkers voordat ik mijn fles ‘ Bonne Nouvelle’ gevonden had. Humor! Vrij vertaald betekent dit ‘ goed nieuws.’ Voor mij was het een zwarte dag en had eerder de neiging om met een aardappelzak over mijn hoofd deze fles af te rekenen.
Wat een fles geamputeerde lol zeg! Ik heb dan nog liever Bloedzuster Pleegwijn(.) of iets dergelijks. Desnoods kant en klare Glühwijn dat bekend staat om zijn terminaal sederende eigenschappen.
Met de meest grote tegenzin draaide ik de schroefdop open terwijl ik het etiket aandachtig bestudeerde in de hoop een artikel 18 ingrediënt aan te treffen zodat een excuus gevonden was om deze ‘ Death Valley juice’ niet te drinken.
Dit stond op het etiket in drie talen:
· De-alcolised french Merlot wine
· Grape juice
· Grape sugar
· Glycerin E422
· Aroma’s
· Arabic gum E414
· Preservative: Sulphur dioxide E220
Keep refrigerated after opening
www.bonne-nouvelle.com
Mis en bouteille par Groupe UCCOAR S.A. A 11290 Montreal France.
Service consommateurs: Groupe UCCOAR 11680 Carcassonne CEDEX 09
Best before: 12/0211
Prijs: €3,99
Analyse van het etiket
Men heeft wat verzachtende ingrediënten willen gebruiken, zoals glycerine en Arabisch gom. Het eerste kun je beter op je handen smeren en de tweede functioneert het beste als bindmiddel in echte Hollandse drop. Carrageen met wat glucosestroop met een DE-waarde van onder de 20 is een veel beter alternatief om de wijn wat voller te maken, naar mijn bescheiden idee. Maar ja, wie wil er nou nepwijn maken. ‘ Gefotografeerde wijn’ , zou mijn zwager Jan zeggen in zijn onvervalst Schevenings accent.
Waar is dat sulfiet in vredesnaam voor nodig? Dit verprutste druivensap laat
zich gemakkelijk pasteuriseren. Even op 65oC. brengen en voila, klaar is François.
Het etiket deugt verder niet voor wat betreft de vermelding van de allergenen. Het is ook niet onder e-teken afgevuld wat erop wijst dat de productiehoeveelheden erg klein zullen zijn.
En de smaak?
Leek wel of ik uit een verdroogde fietsbinnenband dronk, een weekbak van een kartonfabriek, sap dat uit een natte hooiberg loopt, brrr.
Op de flessenhals bevond zich een kunstig gevouwen hulsje met vier leuzen die in een werkstuk van een leerling uit groep 3 niet zouden misstaan:
1. “ Ik drink graag met m’n vrienden mee. Alleen ik heb geen kater morgen!”
2. “ Ik ben zwanger en dat vier ik graag met een glaasje”
3. “ Vandaag ben ik de BOB. En daarom neem ik er nog één.”
4. “ Schenk maar bij, ik ben toch met de auto!”
Geef mijn portie maar aan BOB de zwangere kater die voor straf door een auto overreden wordt!
Met een lege fles in de hand kon ik nuchter vaststellen dat deze ook nog eens zielloos was.
Die was met de goede smaak volledig geamputeerd.
Zucht.
Technoloog zijn is soms lastig.