Van een bevriende relatie kreeg ik de klacht dat in Delfzijl wel erg voordelige scholfilet werd aangeboden.

“Scholfilet voor € 2,40/kg”, brulde het toonbankkaartje hem toe. In zeer kleine letters werd ook nog vermeld dat het een Pleuronectes Platessa vis betrof. Mijn kennis Kees Jan Kooijman, is van beroep visser die redelijk deskundig is op visgebied. Hij leest er wel eens een boekje over. Hij moest lijdzaam toezien hoe deze omgekatte schol in hoog tempo de viswinkel verliet. Het moet wel omgekat zijn want de doordraaiprijs van schol ligt rond de € 1,20/kg en bij het fileren verlies je snel de helft dus de prijs verdubbelt dan tot € 2,40/kg. Dan moet er nog aan verdiend worden? Ja natuurlijk. Neem een andere goedkopere vis en geef die de naam van schol.

Hier ligt een lekker maaltje echte schol. De vis met die grappige roeststippen...

“Kan dat zomaar Velzeboer? Worden wij zo niet vreselijk belazerd?” riep mijn visdeskundige uit. Iedereen weet dat de consument ‘gewiebeld’ kan worden waar hij of zij bij staat. Dit is een duidelijke overtreding van de Warenwettelijke regels die hierover gelden. Dit is allemaal te lezen in een boekjes met ingewikkelde teksten en zo. De Warenwet met alle daar onder gehangen besluiten en EU verordeningen, bijvoorbeeld. De vishandel kent helaas ook wat malafide figuren die gretig inspelen op de chronische ondeskundigheid van de argeloze consument. Vooral de Nederlandse consument vindt vis maar stinken en het is omdat de Libelle daar zo veel over schrijft dat het zo gezond is, dat het gelukkig steeds vaker gegeten wordt. Daar zijn de medicijnmannen van Nederland het wel over eens. Viseters leven langer en gelukkiger uiteraard!

Wordt er nog meer gesjoemeld met vis?

Weer is dit helaas een waarheid.

Onlangs kwam ik weer iets raars tegen. ‘Pacifische scholfilet’ stond er op het etiket en in letters eronder: ‘Handgefileerd’. Nu wordt er in de Pacifische zee geen schol aangetroffen. Dit is al een idiote bewering. Hetzelfde zou zijn als ik Bordeaux wijn verkoop en dat er in kleine lettertjes onder staat dat het gemaakt is van druiven uit een wijngaard op Antarctica.

Rock Sole

De officiële handelsbenaming hiervan zou luiden: Pacifische Schol…

De latijnse naam voor rock sole luidt: Lepidopsette bilineata en lijkt in de verste verte niet op de latijnse benaming van echte schol.

En hoe zit het met Panga?

Pangasius vormt onderhand het meest favoriete rommelterrein van de vishandel. Ondanks het feit dat de winstmarges bij deze vis zeer hoog zijn, menen sommigen om toch ermee te moeten sjoemelen. Het verkopen als Atlantische tong het verstoppen in de Kibbeling, ter vervanging van Kabeljauw en even vergeten de declareren op het etiket dat het met polyfosfaten behandelde vis is. Dan heb ik het nog niet eens over geïnjecteerde dan wel de getumbelde Pangasius. Na het ontdooien wordt er weer een stevige hoeveelheid water aan de vis toegevoegd om het economisch rendement op deze vissoort een beetje naar boven bij te stellen. Erg jammer is als zo’n visje op deze manier mishandeld wordt.

Pangasius KAN best lekker smaken. En dan vraagt de consument zich weer af waarom de vis bijna uit elkaar spat in de pan. Zo wordt de plofpanga geboren. “Allemaal natuurlijke sappen mevrouwtje”, roept de viskoopman in koor met een zwarte ring boven zijn hoofd.

Ronduit schandalig dat dergelijke praktijken kennelijk op grote schaal plaatsvinden. Dit is allemaal het werkterrein van de VWA die op een heel makkelijke manier hiertegen handhavend kan optreden. Deze etiketterings overtredingen kunnen niet meer met een simpel boeterapport afgedaan worden à € 450,00 maar hier komt zwaarder geschut aan te pas. Het betreft een economisch delict en daar zijn de tarieven wel ietsjes naar boven toe bijgesteld.

Kan men het ongeoorloofd injecteren van vis met polyfosfaten of met andere waterbinders controleren? Dat kan heel gemakkelijk op een beetje onconventionele manier. Doe een inval bij alle fosfaat leveranciers (het zijn er maar ongeveer 10) en noteer alle visverwerkers die in de administratie zijn opgenomen. Koppel meteen een inspectieronde ar aan vast en de kans is groot dat er een ‘heterdaadje’ geconstateerd kan worden.

Geen ‘boter bij de vis’ maar ‘boete bij de vis’ zal de lijfspreuk van de Nieuwe Voedsel en Waren Autoriteit moeten luiden.

En dan maar hopen dat men veel vis gaat consumeren bij de eerstvolgende vrijdag barbecue.