Een beproefd recept voor een laatste middagmaal:

Neem een Italiaanse bol, 1 rauwe kipfilet, ¼ ui, wat kappertjes, zout, peper , notenmuskaat, olijfolie en kruidenboter kruiden.

Snij de Italiaanse bol horizontaal open.

Snij de kipfilet zeer fijn tot een soort gehakt, versnipper de ui en meng de kip, ui en kappertjes door elkaar. Voeg naar smaak de kruiden en olie toe. Beleg de bol met het gehakt mengsel en bon appetit!

Dit broodje gaat goed samen met een zachte Merlot uit Chili of Argentinië. Grote kans dat u deze lekkernij niet overleeft en op terminale wijze het zwijgen opgelegd wordt.

Afgelopen dagen zijn er in de kranten meerdere berichten geplaatst dat kippenvlees uit de winkel in in ruime mate besmet is met antibioticaresistente bacteriën en waaraan een Nederlander is gestorven. Hierdoor zal kippenvlees verboden moeten worden, iedereen van het vlees af, etc etc. De verhalen werden als gewoonlijk weer lekker opgeblazen waarop het RIVM die vervolgens weer probeerde te sussen. Nederland op zijn smalst, is een uitdrukking die hier zeer van toepasbaar is.

Eventjes een toelichting op de feiten.

Wat zijn antibiotica nou eigenlijk?

Volgens de definitie van de Dikke Van Dale zijn antibiotica: “geneesmiddel tegen een infectieziekte dat de microbe direct aantast die de ziekte veroorzaakt.”

Echter dat is wel heel algemeen. Een betere definitie zal zijn: “Een geneesmiddel dat een secundair metabolitisch product is van een micro-organisme die in het dierlijk lichaam gebruikt wordt om een bacteriologische infectie te bestrijden.”

Eigenlijk zijn antibiotica stoffen die geproduceerd worden door micro-organismen (vaak schimmels) om de concurrentie een halt toe te roepen. Door herhaaldelijke matige blootstelling aan antibiotica kunnen bacteriën ongevoelig worden. Dit gebeurt doordat de te bestrijden bacteriën leren stoffen te maken die de werking van de antibiotica teniet doen.

Antibiotica zijn volledig inactief tegen virussen en in slechts zeer beperkte gevallen actief tegen schimmels.

De gevaren van kip sushi

Kippenvlees is een product dat simpelweg niet rauw geconsumeerd moet worden. Salmonella spp, Campylobacter jejuni, virussen, etc zijn gewoon simpelweg aanwezig op kip. Salmonella en Campylobacter zijn bacteriën die een lage infectiegraad hebben van slechts enkele cellen. Dat wil zeggen dat er tussen de 1 en 25 bacteriën nodig zijn om een gezond persoon ziek te krijgen. Meestal komen er bij een infectie met bacteriën uit deze familie bij een gezond persoon weinig complicaties voor. Misselijkheid, diarree, koorts en algemeen ongemak zijn de meest voorkomende klachten. Voor de zogenaamde YOPI groep is het echter een ander verhaal. De Young, Old, Pregnant and Immume deseased ofwel jong (baby/peuter), ouderen (bejaarden), zwangeren en personen die lijden aan immuno depressie (falend imuumsysteem als bijvoorbeeld AIDS slachtoffers) hebben een zwakker imuumsysteem en daarbij kan een infectie fatale gevolgen hebben.

Een behandeling met antibiotica kan dan alsnog snel te laat komen. En als er sprake is van een virusinfectie kan het helemaal fout gaan.

Hoe moet kip dan verwerkt worden?

Als er 2 steekwoorden voor het werken met kippenvlees zijn, dan zullen dat Verhitten en Kruisbesmetting zijn. Beide zijn het zeer bekende uitspraken in de levensmiddelentechnologie. Blijkbaar is het arme slachtoffer die de kranten onlangs haalde de dupe van een van deze steekwoorden.

Kip(producten) moet gewoon goed verhit worden. Klaar uit, basta! Het eten van niet goed gegaarde kip producten is gewoon dom.

Kruisbesmetting kan in de keuken zeer makkelijk voorkomen. Groenten die als garnering dient en die niet gegaard wordt, snijden op de plank waar eerst de kip op heeft gelegen, hetzelfde mes gebruiken, de opscheplepel even op de snijplank leggen, etc. Dit zijn punten die in de keuken er snel in kunnen sluipen maar levensgevaarlijke risico opleveren.

Salades zijn ook altijd van die mooie risicoproducten. Niet voor niets dat de nVWA altijd zo kritisch is op het gevaar van kruisbesmetting in de industrie en restaurant keukens.

Wat nu met mijn stukje kip?

Heel simpel, geniet van een lekker gaar stukje kip.

De media heeft het gevoel voor realiteit vaak verloren en blazen gevaren regelmatig op. Bronnen als de Telegraaf en Hart van Nederland zijn eigenlijk niet meer betrouwbaar maar hebben een groot publiek. Hierdoor komen onwaarheden snel bij de man die tegenwoordig meteen bang is. Een stukje relativering is tegenwoordig ver te zoeken.

Het voorkoken van vlees om besmetting te voorkomen is nutloos. Tijdens grillen wordt de kip toch ook warm. Een crash-course LMT zal voor de gemiddelde Nederlander geen slecht idee zijn. Ik weet wel een paar plekken waar zulke cursussen gegeven kunnen worden.

Ik ga weer verder met het bereiden van mijn lunch, verse sushi met Anisakis.

Eet smakelijk!

Geschreven door: Barry Beemsterboer