1046 Na Modderen met Pangasius in Vietnam deel 1.


Weinig collega ‘voedingsmiddelen idioten’ hebben de uitzending van Kassa van 18 december 2010 gemist. Waarin de contaminatiedruk van de Pangasius ruim onder het voetlicht is gekomen.

Ben benieuwd hoe lang de nVWA het volhoudt door het hoofd steeds af te wenden van verontreinigde voedingsmiddelen en zich steeds te verschuilen achter het feit dat de wettelijke normen (als die er zijn) niet overschreden worden. Steevast wordt ieder persbericht over dergelijke zaken gelardeerd met de kreet:

‘Er bestaat geen risico voor de volksgezondheid’.

Veel teleurgestelde Nederlandse burgers zien toch de nVWA als bewaker van onze voedingsmiddelen in de breedste zin. Of niet?

Het Dr. Specht laboratorium in Hamburg voert aan de lopende band pesticide onderzoek uit en heeft hierdoor een wereldberoemde expertise opgebouwd. Laboranten van de nVWA zouden hier een leerzame stage kunnen volgen.

Het Dr. Specht laboratorium in Hamburg voert aan de lopende band pesticide onderzoek uit en heeft hierdoor een wereldberoemde expertise opgebouwd. Laboranten van de nVWA zouden hier een leerzame stage kunnen volgen.

Glühwein: ‘Een euthanasiedrank met een prettige kerstgedachte’

Zelf vond ik Nicolaas Klei wel de meest vrolijke noot van alles. Deze man beschrijft zeer realistisch hoe iets niet smaakt. De redactie van Kassa had een testje gedaan van Glühwijn. Iedere idioot weet dat dit uitgerangeerde rode wijn is dat hoopvol is opgelapt met allerlei smaakstoffen en vooral veel suiker om er nog iets van de maken. En dan maar hopen dat de consument niets proeft.

Gelukkig had Nicolaas weer een treffende omschrijving paraat:

‘Dit smaakt naar een schimmel in een kelder waar heel enge dingen gebeuren.’ Nou Nicolaas, ik heb dezelfde enge dingen gezien bij de bedrijfscateraar van de VARA. Daar kom ik in een latere column op terug wanneer ik de Hilversumse voedselveiligheidsrisico’s in beeld ga brengen. Dirk Meijer van de nVWA had wel een PV-tje kunnen uitschrijven toen hij in de studio kantine ronddoolde. Een gemiste kans.

Vakantie naar Vietnam?

Intussen ben ik mijn vakantieplannen aan het smeden. Zit nu met een stapel brochures op mijn schoot waar allerlei vriendelijk lachende en bruingebronsde karakters mij toegrijnzen. Zuid Amerika lijkt me wel wat. Peru is het land dat het verst verwijderd is van Vietnam. Ga daar Joran van de Sloot in de prut helpen. Giller lijkt mij dat.

Ga eens wat anders doen, een sneeuwpop maken met buitensporige vrouwelijke proporties of zoiets.

Er ligt sneeuw zat.

2 thoughts on “1046 Na Modderen met Pangasius in Vietnam deel 1.

  1. Beste Daan, Erg verontrustend dat in een land als Amerika deze misstanden gevonden worden als Botulisme. Dat is een beginnersfout te noemen voor een voedingsmiddelen producerend bedrijf. Probleem is dat in Vietnam nauwelijks infrastructuur bestaat voor overheidscontroles op hun export. In Nederland vertrouwen wij op de officiële voedselveiligheidscertificaten die men daar aan de muur heeft hangen terwijl ik ter plaatse gezien heb dat de waarde van dergelijke papiertjes iets anders is dan bij ons. De criteria blijven zowel in Vietnam als in Nederland exact gelijk. Het lijkt wel of deze certificaten bij een pakje rijst cadeau gedaan worden.

Geef een reactie