Intussen zijn een paar visimporteurs een beetje wakker geworden en stellen verweerschriften op tegen de negatieve publiciteit rond de Pangasius filet die helaas soms resten van bestrijdingsmiddelen bevatten die naar mijn mening moedwillig zijn toegevoegd.

Zelfs de Pangaspiezen worden in Vietnam gemaakt. Het is wel opvallend dat er een sterke stijging van 'Smulweb' -achtige sites is. Zou de handel hier achter zitten? Verder moet de BRC auditor niet zo zeuren over deze plastic mandjes die in kleine gevaarlijke stukjes uiteen vallen. No Ploblem!

Ook wordt nu opeens de derde kwaliteit Panga in het schap gelegd. Dat zijn de roze en zelfs gele filets. Onbegrijpelijk, want die vis is het minst zuiver zullen we maar zeggen. Het aantal monsters in mijn vriezer begint weer aardig op te lopen.

Een Nederlandse importeur heeft zelfs een ‘factsheet’ opgesteld waarin gewag wordt gemaakt dat de onderzoeksresultaten niet hun eindproducten betrof. Klopt. Wel hebben wij de gelikte feedmill en productiebedrijven bezocht hebben van hun leverancier. De visproducten zijn wel degelijk onderzocht maar er is geen Trifluralin gevonden. De waarden dioxinen en PCB’s zijn helemaal niet in beeld geweest. Interessant, maar niet verontrustend.

Beknopte beschrijving van het bedrijfsbezoek
Nadat wij een rondje door de fabriek gemaakt hadden waarbij de nodige ‘knock outs’ en ‘fundamentals’ geconstateerd werden, zijn wij naar de feedmill gegaan. Een gelikte operatie, Amerikaanse extrudersen dito drogers. Oekraïens graan, Indiaas soya extrudaat, vismeel uit Vietnam en vitaminemix uit Nederland. Over de verse rattensporen en het ontbreken van een ongedierte wering moet ik even niet moeilijk doen. Ik was erg blij met de twee monsterpotjes die zij voor mij gevuld hadden. Eventueel kan ik ze alsnog laten analyseren op:

Trifluralin
Chloorpyrifos
Trimethoprim
Florphenicol
Dimidin
Praziquantol
Atrazin
Antibiotica
Schimmeltoxines
Fungiciden
Lood
Kwik
Arseen
Cadmium

De eerste zes stoffen van dit lijstje ben ik op de analyselijsten van het bedrijf zelf zelf tegengekomen. Ik heb ze destijds bedankt voor de tip. De verzegelde monsterflessen staan nog op mijn bureau.

Een staats modelbedrijf?
Een model hoofdkantoor met vijver en feedmill gezien waar desondanks een paar vreemde voorvallen zich voorgedaan hebben.

· Persoonsverwisseling op de beurs in Brussel
· Sluiting van een visvijver en verwerker voor bezoek tijdens de beurs in Brussel. Deze is overigens wel bezocht
· Deelcertificering
· Verbod om een watermonster van de (model) visvijver te nemen
· Vreemde tijdsregistratie omtrent de werking metaaldetector versus productietijden
· Een indrukwekkende lijst van antibiotische, bacteriocide en herbicide stoffen waarop geanalyseerd wordt die men ongetwijfeld zelf niet gebruikt. Voor mijn onderzoekslab was dit een waardevolle lijst
· De verklaring dat men ongeveer 50% inkoopt van ‘bevriende vijvers’

Stoppen met Pangasius import?
Dit is de beste maatregel voor voedselveiligheid in Nederland en redding van het imago van vis.

Voor velen zal het een hele opgave zijn om de import van deze winstmakende vis te stoppen. Het zou van visie en lef getuigen om staking van deze import aan te kondigen. De importeur die volhoudt stelt zich naar mijn mening redelijk kwetsbaar op. Iedereen is het er intussen wel over eens dat de Pangasius zich profileert zich als een sjoemelvis bij uitstek en gepositioneerd is op de bodem van de markt.

De Panga doet zijn naam voor de zoveelste maal eer aan:

Het is een blijft een prutvis!