Bier is voor velen een drank dat met kratten tegelijk in huis gehaald wordt bij een naderende hittegolf zodat de hele buurt slempend en brallend zich van goedkoop vermaak kan voorzien. De lillende buik omhoog takelend, wordt na moeizaam opstaan in luttele minuten de volgende reeks uit de groene, rode of gele krat gebunkerd.

Wat is bier eigenlijk?
Twee definities van bier schieten mij zo te binnen:

‘Een vergist voorgekookt waterig mengsel van versuikerde granen voorzien van een bittere smaak van een onkruid.’

Een andere wat meer wetenschappelijke definitie luidt:

Een gefermenteerd waterig humolonen en iso- alfazuren bevattend mengsel, rijkelijk voorzien van onvergistbare suikers dat een cerebraal verruimend en sedatief karakter heeft die bij overmatige inname ook een palliatieve uitwerking kent.

Het linker flesje Brand dateert uit 1994 en vormt het begin van een prettige verzameling. Het geeft ook aan hoe zeer er op academische wijze aan het merk is geprutst door de marketeers van Heineken.

Bier wordt gebrouwen zeggen de brouwmeesters.
Klopt. Echter het proces is redelijk simpel. Gerst dat een gedeeltelijk ontkiemingsproces heeft ondergaan bevat veel enzymen die de melig smakende korrels snel doen versuikeren. Deze suikers zorgen ervoor dat het biergist goed kan groeien en ruwweg de helft van de suiker wordt omgezet in alcohol en de andere in koolzuur. De bittere smaak komt van de hop dat korte tijd meegekookt wordt. O wee, als dit spul in uw tuin groeit. Deze klimplant woekert als een gek de tent vol. Na een week of vier kan het bier klaar zijn en het glaasje prik kan voor veel geld in de kroeg voor de dorstige bezoeker getapt worden.

Brand Up. Zo hoort bier te smaken!
Dit bier heeft twee unieke eigenschappen die naar mijn mening de beste invulling gaven naar hoe een pilsner type bier moet smaken.
1.De schuimlaag is vol en stevig en bevat fijne belletjes. Dit is een kenmerk dat er gerst van uitstekende kwaliteit gebruikt wordt met een hoog maar vooral hoogwaardig type eiwit. Eiwit geeft schuim, dat weet iedereen die wel eens een bavarois met rauw eiwit heeft opgeklopt.
2.De hopsmaak heeft een bloemig aroma. Een unieke eigenschap dat veroorzaakt wordt door de zogenaamde tweede hopgift. Er wordt een deel van de hop pas aan het einde van het kookproces toegevoegd zodat niet alle fijne topnote aroma’s er allemaal uitgekookt worden. Als de hop van een fatsoenlijke kwaliteit is, Saazer hop bijvoorbeeld dan bevat deze zeker een fijn bloemetjes aroma. In de voedingsmiddelenindustrie is het een bekend fenomeen dat deze zeer fragiele aroma’s die het meest hebben van bloemetjes lucht snel verdwijnen als gevolg van oxidatie. In gewone termen gezegd, als een technoloog wat aanprutst met het proces door te lang door te koken of minderwaardige grondstoffen gebruiken, dan zijn de fijne aroma’s allang vertrokken. De wijnboer kent dit fenomeen als geen ander. Rosé van goede kwaliteit heeft een bloemig aroma. Dat is echter een zeldzaamheid dat alleen voorbehouden is aan zeer dure rosé soorten.

Heldere gele kleur, goede schuimstabiliteit en ook nog een verfijnde smaak, kenmerkt een kwaliteitsbiertje.

Het recept van Brand is speciaal
De ongetwijfeld academisch gevormde marketing strategen van Heineken, die tegenwoordig eigenaar is van de Wijlrese brouwerij, hebben een reclamecampagne bedacht dat veel nadruk legt op de bitterheid. Inderdaad een uniek kenmerk van dit Brand bier. Maar de bloemigheid is gewoon uniek in dit bier.

Alternatieven?
Die zijn er weinig. Warsteiner met z’n karakteristieke postzegellijm smaak komt in de verste verte niet in de buurt van Brand Up. Bittburger moeten we snel vergeten daar de commercie het van kwaliteit wint. Het Noord Duitse biermerk Jever komt een beetje in de buurt, echter de bloemigheid ontbreekt  en dan wordt het akelig stil in het land van kwaliteitsbier.

Ga zelf maar weer bierbrouwen, net als 41 jaar geleden, als in m’n jonge jaren.
Komt dat even goed uit, ik moet de tuin nog onkruid vrij maken.

VelzeBrand!