Opleiding Voedingsmiddelen technologie voorjaar 2014 gaat van start
Eind deze maand start weer een groep cursisten die de fijne kneepjes van het vak van Voedingsmiddelentechnologie bijgebracht worden. Het is weer een bont gezelschap kwaliteitsmanagers, productontwikkelaars en andersoortige gifmengers die flink wat kennis gaan bijtanken. 15 weken lang op iedere vrijdag wordt er weer les gegeven op ons kantoor over de meest vreemde onderwerpen die met onze voedingsmiddelen te maken hebben. De cursisten zullen eind juni boordevol informatie tevreden bij hun werkgever meteen naar een loonsverhoging kunnen vragen of de externe promotie in gang gaan zetten .

Hoe die strepen ontstaan in een half leeg glas karnemelk kan een voedingsmiddelentechnoloog u uitleggen. Als hij op school opgelet heeft uiteraard.

Waarom is onderwijs in voedingsmiddelentechnologie zo belangrijk?
Is het écht nodig? Vraagt u zich wellicht af. Plezier in het werk is toch het enige dat telt? Ik leer het toch wel op de werkvloer?

Dit laatste is maar ten dele waar. Als je het vak gaat leren door vallen en opstaan, dan beleeft de werkgever veel pret die hem veel geld kost. Alléén stagiairs kunnen zich fouten veroorloven. Er zijn een paar zaken die het nodig maken dat er uitsluitend met professioneel geschoolde medewerkers gewerkt moet worden in de voedingsmiddelenindustrie.

De NVWA heeft ook baat bij deze opleiding
Controleurs die in een productiebedrijf een inspectie uitvoeren moeten snel begrijpen welke processen er zich afspelen. Ook al kan hij alle recepturen vinden in het kwaliteitshandboek, zal hij toch scherp op moeten letten wat er op de werkvloer zich afspeelt. Vervolgens kunnen er in het grondstoffenmagazijn allerlei spannende zaken gevonden worden die leuke vragen kunnen oproepen. Zo zal de aanwezigheid van sulfiet in een vleesbedrijf of in een bedrijf dat biologische zuurwaren produceert, meteen erg verdacht zijn. Zakken met opschriften van bedrijven die een slechte reputatie hebben kunnen ook voor spannende momenten op kantoor zorgen. Chinese, Spaanse en Amerikaanse etiketten zorgen voor leven in de NVWA brouwerij! De controleurs van de NVWA die wij tot nu toe in de lessen hebben gehad, kijken nog steeds terug op een leerzame en vooral plezierige leergang.

Wat zijn de belangrijkste leerdoelen van deze opleiding?
Wij gaan even het rijtje af:

Grondstoffenkennis
De tijd dat je alleen een aardappel door de saus prakte om deze stevig te krijgen is allang voorbij. Wij praten nu over zetmeel en het liefst over gemodificeerde zetmelen die hele leuke eigenschappen kunnen hebben. Zij kunnen een droog product makkelijk oplosbaar maken. Verder kunnen ze vreselijk veel water opnemen en dat vindt de werkgever uiteraard mooi.

Er zijn ook veel soorten grondstoffen, zoals zoetstoffen, conserveermiddelen en smaakversterkers bijvoorbeeld. Een beetje technoloog moet al die stoffen wel degelijk kennen als hij succesvol een nieuw product wil ontwikkelen en zich aan de wet wil houden.

Technologische bewerkingen van een product
Het doorsnijden van een appel is er een voorbeeld van. Daar zijn weer risico’s aan verbonden. Er kan een stukje van het snijmes afbreken en in de appel terechtkomen. Vraag niet hoe het kan gebeuren, maar het gebeurt gewoon. Hiervoor moet aan het eind van de productielijn een metaaldetector komen om eventueel product dat metaalsplinters bevat tegen te kunnen houden. Kook- en koelprocessen veranderen het product soms enorm. Deze processen moeten goed beheerst worden.

Voedselveiligheid is behoud van werkgelegenheid
Vroeger een volstrekt onbekend begrip. Nu haast een modewoord. Producten moeten gewoon veilig te eten zijn. De consument moet blind kunnen vertrouwen dat zij er niet ziek van wordt.  Dat moet ook wel omdat de moderne consument geen snars verstand heeft van voedsel. Als er iets mee aan de hand is dan wordt snel terecht geklaagd. Het is een schrikbeeld van iedere producent die grote aantallen maakt. Als het fout gaat, dan gaat het meestal goed fout. Een bedrijf kan binnen vier weken failliet gaan bij een terugroepactie die het gevolg is van professioneel geklooi.

Productaansprakelijkheid, een dure grap
Als een bedrijf voor een of domme fout of misser aansprakelijk gesteld wordt, kan het flink in de papieren lopen.  Letselschade advocaten worden snel ingeschakeld door verzekeringsmaatschappijen die als eerste de verzekerde schadeloos stellen en dan verder verhaal gaan halen. Als de schuld bij de producent ligt, dan is het vaak kinderlijk eenvoudig om een claim vergoed te krijgen.

Hoe gezond is het product?
Zuivere grondstoffen moeten gebruikt worden en geen goedkope Chinese meuk dat onderdeel vormt van een voordelige partij. Dit gebeurt helaas al te vaak. Verder moeten  niet alleen de eindproducten traceerbaar zijn, maar ook de herkomst van alle grondstoffen moet ook bekend zijn. De NVWA gaat letterlijk met een stopwatch een controle houden. Als de producent er langer over doet om alle gegevens boven water te hebben, volgt er terecht een procesverbaal en een redelijk vette prent.

Om dit product te maken hoef je niet gestudeerd te hebben. Hiermee hebben de Amerikanen wel de oorlog gewonnen.

De vijf kerntaken van een voedingsmiddelentechnoloog
De omzet en winstgevendheid van een bedrijf hangt in hoge mate af van het vakmanschap van de voedingsmiddelentechnoloog. Hij bepaalt de volgende eigenschappen van een product:

• Lekkere smaak
• Ziet er mooi uit
• Lang houdbaar
• Gezonde samenstelling
• Goedkoop

Wat voor voedselschandalen staan ons te wachten voor 2014?
Geheel in lijn van de Enkhuizer Almanak en andere semi professionele rampenvoorspellers zet ik de top tien op een rijtje waar de Nederlandse consument zich op moet voorbereiden. Zie dit gerust als een klooivoedsel index voor 2014

1. Certificaatfraude. Er zullen meer grote knoeiers ontmaskerd worden die normale producten als Biologisch hebben verkocht of met illegale (voedselveiligheids)certificaten werken
2. Oorsprongs- of productvervalsing. Denken dat je een Hollandse bloemkool koopt bijvoorbeeld terwijl die toch echt uit Spanje komt of Siam rijst uit Vietnam. Panga als tongrolletjes verkopen. Gewoon goedkoop product te duur verkopen.
3. Bederf of besmetting als gevolg van gewone of  resistente bacteriën. Ziekenhuisopnames en overuren voor letselschade advocaten
4. Onverwachte gifstoffen in alledaagse voedingsmiddelen. Overuren voor de inspecteurs en laboratoria
5. Glas, metaal, chemicaliën of andere productvreemde delen in product. Vaak het gevolg van ondeskundigheid aan de productielijn
6. Verkeerd allergeen op het etiket gedeclareerd of helemaal niet. Meeste etiketten zijn nu al een puinhoop
7. Ongedierte in producten. De bekende muis in een pizza of een flesje
8. Importvoedsel dat verontreinigingen bevat. Vaak het gevolg van Aziatische, Spaanse of Zuid Amerikaanse creativiteit
9. Oud product als nieuw verkopen. Er ligt nog genoeg oud diepvries vlees op ons te wachten
10. Illegaal water toevoegen zonder het op het etiket te vermelden. Wellicht het voornaamste ingrediënt van klooivoedsel

Ieder schandaal is er altijd eentje teveel.

Toch hoop ik stilletjes op een ‘full house’.

Anders kunnen wij bij Scienta Nova beter gaan klaverjassen.