De publicatie van het onderzoekrapport op 7 november 2014 door stichting Wakker Dier over de het aantal monsters tropische kweekvis, waaronder garnalen, dat resistente bacteriën bevat verontrust mij zeer.  Dit bevestigt terecht de oprechte kwaliteit van onze eigen Noordzeevis, die geen medicijnen en antibiotica nodig heeft! Dit ijzersterke gezondheidsvoordeel zit ik al vanaf 2008 als een brulboei vanaf onze site te roepen. Het wordt hoog tijd dat de NVWA als waakhond gaat optreden en niet gaat wachten totdat de lijkzakken drie hoog voor hun kantoor liggen opgestapeld. Doorzoek onze site maar eens op het trefwoord Noordzee vis: http://www.scientanova.com/?s=Noordzee+vis

De directiekamers in Vietnam zijn behangen met officiele voedselveiligheids certificaten. Wat mij betreft worden deze eens een keer goed onder de loep genomen

De moderne westerse consument wordt steeds kwetsbaarder voor haar eigen voedsel lijkt wel. De allergische reacties lijken de pan uit te rijzen, geheimzinnige gezondheids bedreigende syndromen halen regelmatig de voorpagina’s van de kranten. De stroom aan goedkoop importvoedsel lijkt maar niet te stoppen. Sperziebonen uit Afrika, vlees uit Oost Europa, augurken uit Bangladesh, de Lekkerbek uit Vietnam, de Tilapia uit China etc. De retail is hier in hoge mate verantwoordelijk voor de gezondheidsrisico’s vanwege de prijsdruk waarvan zij de schuld doodleuk bij de consument legt. Import uit goedkope landen brengt altijd moeilijk beheersbare risico’s met zich mee. Het wordt hoog tijd dat er een juiste risicobeoordeling uitgevoerd wordt door de retailers op dit gebied. Ik verzeker u dat de schappen een stukje leger zullen worden. Aan elk voedselschandaal kunnen we toch een vreemd land koppelen of niet? Griekenland, Roemenië, Tsjechië, China, Vietnam…

Weten wij teveel of zijn wij kleinzieliger aan het worden?
Beide beweringen zijn waar. Vroeger leefden wij kort maar gelukkig en nu lang en ongelukkig lijkt het wel. De wetenschappelijke kennis over ons voedsel en die van de gezondheidszorg is dermate groot dat overal wel een wetenschappelijk onderbouwd syndroompje voor te verzinnen valt. Ik ben van mening dat het moderne menselijke ras steeds kwetsbaarder wordt in medisch opzicht. Hierdoor moeten wij ons vooral richten op de potentiële risico’s en hier snel op reageren.

De uitkomsten van onze Pangasius studiereizen lijken helaas bewaarheid
In 2009 heb ik de Pangasius prutvijvers in Vietnam voor het eerst bezocht. Gewoon achterop een brommertje met monsterflesjes en fotocamera in mijn  rugzak. Na publicatie van het eerste rapport luidde er stevige kritiek dat ik niet de echte sector had bezocht en dat ik eens bij de grote producenten en verwerkers moest gaan buurten. Guus Pastoor, de belangenbehartiger van zowel de Noordzeevissers als de importeurs en destijds nog verbonden met het productschap Vis zei mij toe een lijst van te bezoeken bedrijven toe te sturen. Die lijst is vast nog onderweg.

In 2010 heb ik mijzelf bij de vier grootste producenten officieel uitgenodigd met het verzoek om een indicatieve voedselveiligheidsinspectie uit te mogen voeren omdat wij ons in Nederland zorgen maken over de voedselveiligheid. Overal werden wij hartelijk ontvangen totdat men er achter kwam dat ik een zeer deskundige Nederlands Vietnamese tolk, genaamd Laura meegebracht had die zelfs in het lokale dialect de scherpe vragen stelde. De inspecties brachten meestal binnen een paar minuten al zoveel  tekortkomingen aan het licht dat de waarde van de voedselveiligheids certificaten waarmee de directiekamers behangen waren, tot nul werden gereduceerd. Ronduit schandalig hoe hier destijds mee omgegaan werd. Het leek wel of alle certificaten gekocht waren. Afgaand op de aanhoudende stroom positieve halleluja berichten nadien uit Zuid Oost Azië omtrent certificering en voedselveiligheid moet ik haast concluderen dat alles in orde is.

De gesprekken die wij voerden bij de Vietnamese producenten verliepen verre van plezierig. Voor de gastheren althans. Dit was het moment waarop men mij verbood om water- of slibmonsters van de kweekvijvers te nemen. “Wij hebben niets te velbelgen meneel Velzeboel”

Wat zegt de NVWA hier nu van?
Hier zal steevast de standardkreet te horen zijn: “Er bestaat geen gevaar voor de volksgezondheid”.  Die uitspraak wordt voornamelijk gebaseerd op een risicobeoordeling van de situatie van dit moment. Daar moet echt wat voor gebeuren eer men die uitspraak gaat wijzigen. Hierover heb ik al in januari 2014 eerder bericht, lees meer hierover op: http://www.scientanova.com/2014/01/05/1401-salmonella-een-levensgevaarlijke-resistente-vriendin/

Belangrijker is om bij dergelijke zaken zoals bacterieresistentie het potentiële gevaar in de risicobeoordeling mee te nemen en eens een keer pro actief te opereren. Hun standpunt is best begrijpelijk. De verantwoordelijkheid voor een veilig product ligt immers bij de producent, respectievelijk importeur van de kweekvis en niet bij de overheid. De EU verordening 178/2002 artikel 14 (The General Food Law) is hier zeer duidelijk in. De over het algemeen verantwoordelijk opererende importeurs hebben niet het totale overzicht zoals het RIVM en de NVWA op dit gebied heeft. Zij mogen de producenten best wel eens wat hulp bieden in hun eigen gevarenanalyses door de trends en achtergronden van dit resistentiedrama toe te lichten. Alleen zij snakken soms naar extra ondersteuning van de instanties die dat eigenlijk zouden moeten doen. Het zou de NVWA in hoge mate sieren als er voor 10 november 2014 een informatieblad op hun website verschijnt met hierin de juiste adviezen en beleidslijnen van de Dienst op dit gebied. Maar ja, eerst even weekend vieren en dan gaan wij hierover vergaderen hoor.

Het leergeld van Foppen
De aanpak van het Salmonella vergiftigingsschandaal van Foppen zegt genoeg over de tandeloosheid van onze eigen NVWA. Na vier doden en vergeet de talrijke chronisch zieken niet, blijkt dat dit bedrijf gewoon op de oude rommelige voet door is gegaan. Intrekking van hun EU erkenningsnummer NL 6115 EG? Wat praat je nu weer onzin, Velzeklets!

Lees hier meer over op: http://www.scientanova.com/2014/08/25/1431-foppen-geeft-geen-openheid-van-zaken/

De echte bedreiging ligt in de ondermijning van ons microbioom
Platweg gezegd vormt onze mestinhoud van onze darmen voor de beste bescherming van ons lichaam. Het betreft een bonte verzameling darmbacteriën die buiten de darm reuze gevaarlijk kunnen zijn voor mens en dier. Het blijkt uit onderzoek dat wanneer een aankomend patiënt resistente bacteriën zoals EHEC en ESBL of MRSA binnenkrijgt dat de overige bacteriën ook resistent gaan worden. Dit was geheel nieuw voor mij. Aan Wakker Dier heb ik ook geadviseerd om dit gegeven goed waterdicht te onderbouwen met aanhaling van de nodige wetenschappelijke bewijzen. Wanneer dit daadwerkelijk bewezen is dan creëren wij in ons eigen lichaam een duivels gevaar en is de consumptie van resistente bacterie een reëel voedselveiligheidsrisico aan het worden.

Een Pangasius heeft toch wel een erg lelijke kop. Dat moet toch wel genoeg zeggen of niet?

Naakt de vuurtoren van Urk beklimmen, mijn weddenschap
Ik daag de producenten en importeurs van Aziatische kweekvis uit om een onafhankelijke en volledige voedselveiligheidsinspectie door ons uit te laten voeren bij vijf kwekers en verwerkers van tropische visproducten die zij zelf mogen aanwijzen. Als daadwerkelijk blijkt dat er geen ernstige tekortkomingen zijn en de voedselveiligheid in Vietnam in orde is, dan zal ik al mijn lelijke woorden terugnemen en als boetedoening naakt de vuurtoren van Urk beklimmen met een rode puntmuts op mijn hoofd met daarop de tekst:

Ze hebben mij veel dingen genoemd, maar nooit een intellectueel