Op 2 april 2015 heeft de Inspecteur – generaal Dr. Ir. Harry Paul van de NVWA een tenenkrommende redevoering gehouden aan een uitermate volwassen gehoor tijdens de Food Event in de Brabanthallen. De speech die in de eerste zin al met ‘ik’ begon, gaf een ontgoochelende kijk op de strategie die de hoogste baas van de NVWA kennelijk volgt en deed mij inhoudelijk sterk denken aan de catechisatie van vroeger. Het maakt mij zeer verdrietig om een dergelijke weke boodschap te moeten horen van de hoogste baas van de autoriteit die zich met hand en tand moet gaan verzetten tegen de alom aanwezige en uitdijende vormen van voedselfraude. Hij riep zijn gemeente op om massaal te gaan klokkenluiden, de handen ineen te slaan waarbij hij zelf vaststelde dat zijn inspecteurs, inclusief de IOD steeds bijleren en het steeds beter gaan doen en sneller zaken signaleren. ZZzzz.

Het wordt hoog tijd dat onze NVWA eens naar de tandarts gaat om een nieuw gebit aan te laten meten. De Piranha geeft het goede voorbeeld van wat slagvaardig en kordaat optreden inhoudt

Voedselfraude moet niet aangepakt worden met kanselpraat!
Een proseliterende ondertoon van een redevoering is nooit verkeerd, maar hoort beslist niet thuis wanneer over zo’n serieus onderwerp gesproken wordt als over de bewaking van onze voedselveiligheid door onze eigen NVWA.

Het is in ons aller belang…, ik neem u graag wat verder mee…,dan klinkt de roep om…,een helpende houding delen…, zijn termen die beter in een evangelische context uitgesproken kunnen worden dan voor een professioneel gehoor dat voedselveiligheid en fraudepreventie wèl hoog in haar vaandel heeft.  Ik miste duidelijk de baas van een gezaghebbende voedsel en waren autoriteit die de zaal dreigend toespreekt op een manier dat het iedereen bang te moede maakt om er maar over te denken te willen knoeien met ons voedsel. Er mag best wel wat overdreven worden om een krachtige boodschap binnen te laten komen bij de aanwezige deskundigen. Met slapdarmenpraat wordt het gezag van de NVWA eerder ondermijnd dan versterkt. Van de politiek moet de dienst het momenteel niet hebben daar de dames van EZ bol staan van de holle retoriek die hen door haar ambtenaren als voorleestekst wordt aangereikt.

Het gevecht van de NVWA tegen het meerkoppige monster
Het werkveld van de NVWA is redelijk complex. Men moet opboksen tegen 16 miljoen zelfbenoemde experts en de publieke opinie die ‘er iets van vindt’.  Graag vat ik mijn vragen samen die ik de Dienst zou willen voorleggen:

1. Het vechten tegen de politieke bierkaai is een factor die zeer veel energie kost. Zolang de politiek de NVWA geen blanco volmacht geeft om alles uit de kast te halen om het geknoei met voedingsmiddelen de kop in te drukken, blijft het maar doorsukkelen. De opgelegde boetebedragen zijn al jaren een publieke en industriële giller. Waar blijven de vliegende brigades en waarom duurt het zo lang voordat de dienst weer genoeg mensen heeft aangesteld en opgeleid? Het bedrijfsleven kan wél dergelijke vraagstukken binnen enkele maanden oplossen.
2. De nieuwe EU verordening ‘consumenteninformatie’ 1169/2011 verruimt de mogelijkheden om te sjoemelen met ons eten. De NVWA moet deze praktijken direct de kop indrukken. De fouten in de etikettering van voedingsmiddelen anno nu, vormen een eldorado voor mijn cursisten die ik graag op pad stuur om zelf de fouten op te sporen ter verrijking van de lesstof. Dat de dienst niet erg voortvarend te werk gaat inzake de etikettering illustreert het feit dat pas in 2015 interne opleidingen zijn geweest over de regelgeving die reeds in 2014 ingevoerd was en in 2011 al aangenomen was. Waarom heeft de handhaving van deze verordening geen hoge prioriteit?
3. Eerlijkheid in de handel lijkt totaal geen prioriteit te hebben blijkt uit ons meest recente onderzoek waaruit blijkt dat 100% van het voorverpakte vlees structureel 2 tot 7(!)% te licht afgewogen is. (Publicatie verwacht rond 10 april 2015) Het paardenvlees schandaal verbleekt hierbij wanneer wij deze vorm van consumentenfraude gaan becijferen. Met vis is het een graadje extremer: 2 tot 28% te licht afgewogen. Waarom negeert men de eigen algemene levensmiddelenverordening EU 178/2002, artikel 5 lid 1 toch?
   

   Dit stuk vlees heeft al 20gram afgegeven aan het matrasje onderin het bakje. Het kan niet meer vocht opnemen getuige het zwembadje dat hier zichtbaar is. De consument heeft 25g te weinig ontvangen . Bij benadering betaalt de consument 5% teveel. Deze vorm van ‘fraude’ lijkt niet de aandacht van de NVWA te hebben

4. De persoonlijke hygiëne in de horeca van Nederland is op z’n zachts gezegd een zooitje. Ons onderzoekje in december 2014 toonde aan dat ruim 30% van de genomen monsters besmet waren met E-coli. De lunchrooms bejubelt de NVWA reeds, terwijl de informatievoorziening bij lange na niet compleet is en alle bedrijven betreft. Waarom duurt het toch zo lang eer alle inspectieresultaten openbaar gemaakt worden?
5. Waarom worden de controleurs food niet beter opgeleid? Het komt maar al te vaak voor dat zij bij het binnentreden van een productiebedrijf eerst vragen wat en hoe de producten gemaakt worden. Dit maakt niet alleen de inspectie redelijk eenvoudig voor het bedrijf maar het illustreert pijnlijk het gebrek aan technologische kennis. Men biedt de controleurs liever HBO opleidingen aan die gegeven worden door docenten die theoretisch voorlezen uit hun Wageningse dictaten lijkt wel. In ons opleidingsblok voedselveiligheid besteden wij wel ruime aandacht aan voedselfraudes, etikettering en de misleidende trucs en witte leugens van de schelmen van de voedingsmiddelenindustrie.

Het wordt hoog tijd dat de heer Paul naar Salland afreist om zich te laten inspireren op het gebied van voedselfraudes en praktische voedingsmiddelentechnologie.

 Inspiratie is een waardevol cadeau van eigen geest!