Het woord palmolie roept bij sommigen een prettig beeld op van tropische eilandjes met een wit strand omzoomd door palmbomen, het liefst voorzien van een rij dansende schoonheden in rieten rokjes en een bloemenkrans in het haar. De werkelijkheid van dit imago ligt iets genuanceerder. Grote plantages waar de bomen keurig in het gelid geplant zijn vormen de bron voor deze uiterst goedkope plantaardige olie. De verwerkingsfabrieken zijn op grote afstand al te ruiken en de Rotterdamse classificeerders (modern woord voor schoonmakers) van de tankschepen die deze olie aanvoeren weten wel hoe dit ruikt. Onderin het ruim verzamelt zich namelijk een waterige brei waar het bederf welig tiert.

Palmolie is van nature rood van kleur. Onderin deze fles is de fractie met een smeltpunt hoger van 25 graden uitgezakt.
Palmolie is stinkgoedkoop en daardoor populair
Palmolie staat gelijk aan ‘goedkopie’ en kan aangetroffen worden in zeer goedkope producten, zoals Penny- of koffiewafels waar een vleugje cacao in verwerkt is. In volledig geharde vorm is dit erg populair in de korstmargarines waar bladerdeegproducten mee gemaakt worden en in de goedkope huis tuin en keuken margarines. Van meuk kun je in de regel alleen maar meuk maken.

Deze wafels bevatten palmvet. Dat bevat 50% meer verzadigde vetzuren dat roomboter. Maar het is zo goedkoop…
Palmolie wordt toch duurzaam gewonnen?
Er is een heus duurzaamheids certificaat in het leven geroepen dat vanwege de boterzachte criteria de certificaten tot een goedkoop behang degradeert. RSPO is de organisatie die zich hiermee bezighoudt. Roundtable on Sustainable Palmoil. Deze organisatie met ondermeer een hoofdkantoor in Geneve(!) hanteert de criteria die vooral gemaakt lijken te zijn om de gastlanden Indonesië en Maleisië te plezieren.

Unilever tracht te verbergen dat er palmolie in de oh, zo gezonde Becel margarine is verwerkt. Het wordt als 2e vermeld gevolgd door lijnzaad en koolzaadolie. Op de topfolie van het kuipje maragarine wordt de oh, zo goedkope palmolie nadrukkelijk weggelaten.
RSPO een corrupt certificaat?
De harde kritiek van andere NGO’s zoals FOEI (Friends of the Earth International, Greenpeace, RAN (Rainforest network) en WWF (World Wildlife Fund) doen bij mij het vermoeden rijzen dat dit certificaat heel misschien een heel klein beetje erg corrupt is. Wie herinnert zich de enorme jaarlijkse bosbranden die in Sumatra woeden 2005? Zogenaamd per ongeluk aangestoken. Daar gelooft niemand iets van natuurlijk. Het liegen zit in de genen van een Aziaat beweren mijn vrienden. Sumatra, het eiland van de ooit beroemde geurige sigarentabak is druk aan omschakelen naar palmolie plantages.
Let goed op het etiket
Veel bedrijven hanteren zelfs de claim “Palmolie vrij”. Dit proces is in 2012 gestart en luidt in feite het einde in van dit RSPO verhaal dat ten dienste staat voor de bankiers, investeerders, producenten en vooral de regeringen van Indonesië en Maleisië.
Unilever, de nationale ingrediënten wegmoffelaar vermeldt het wel keurig in de ingrediëntendeclaratie maar op de aanvullende aanprijzingen wordt het doodgezwegen.
Terug naar de roomboter zou ik zeggen. Al eeuwen een bewezen en onbewerkt kwaliteitsproduct met natuurlijke vitaminen en een zuivere smaak.
A people that values its privileges above its principles soon loses both. (Dwight Eisenhower)