Op 23 april 2018 is er in Sofia (Bulgarije) een informele EU Gezondheidsraad bijeenkomst geweest waarvan op 6 juni 2018 is er reeds verslag van gedaan naar de Tweede Kamer. Dat is een iets snellere rapportage dan wat de NVWA de burger voorschotelt. Die ploetert met zijn rapportage in juni 2018 over ‘De eerste staat van voedselveiligheid’ nog rond in het jaar 2016.

Een van de conclusies van de Gezondheidsraad was dat van het zelfreguleringsvoorstel van maart 2017 aan het bedrijfsleven op het gebied van alcoholetikettering niets was terechtgekomen. Op 12 maart 2018 heeft de sector, lees drankenlobby, een blah, blah persbericht rondgestuurd waarin men vertelde dat men over veertien dagen twee weken verder zal zijn etc. De EC overweegt nu de sector hiervoor een deel van de informatie op het etiket te verplichten zoals voedingswaarde en samenstelling. Hoera! Dit gat in de regelgeving hebben wij reeds op 15 september 2015 aan de kaak gesteld zijnde punt 7 van de lijst van 22 tekortkomingen van de EU verordening 1169/2011. Het lijkt weer op een halfslachtig voorstel die altijd getorpedeerd zal worden door de machtige Europese drankenlobby.

Wij zetten de belangrijkste dranken trucs op een rijtje.
De toevoeging van extra suiker en gist als starter cultuur zijn zo’n beetje de meest onschuldige middelen die men in de wijnbouw gebruikt.
Zuurteregelaars: Dit kunnen allerlei organische zuren zijn zoals wijnsteenzuur dat normaal in wijn voor moet komen, ascorbinezuur zuur en eventueel propionzuur of sorbinezuur als conserveermiddel.
Klaringsmiddelen: Deze zijn vaak op basis van eiwitten. Oorspronkelijk gebruikte men vis- of kippeneiwit hiervoor dat ervoor zorgt dat de troebelheid bezinkt als drab naar de bodem. Men kan zelfs polymere verbindingen toevoegen die bijvoorbeeld in de afvalwater flocculatietechniek gebruikt worden. Ik durf de naam van deze middelen niet eens uit te spreken. Werkt erg goed. Wij doen er practicumproefjes mee.
Stank en nare luchtjes kan men verwijderen: door de wijn door een Norit filter te halen maar dat heeft als nadeel dat rode wijn weer erg bleek wordt. Geoxideerde witte wijn kan men mooi van geel naar wit omtoveren. De Grüne Veltliner uit Oostenrijk kan hier ook voor in aanmerking komen.
Wijn kan minder zuur gemaakt worden door gecontroleerd soda toe te voegen dat de pH verhoogt. Is in het lab nauwelijks aan te tonen.
Water kan ook toegevoegd worden om het afvulrendement te verhogen.
Vergistingshulpen zijn talrijk. Fosfaten, sulfaten en sulfiet kan bijvoorbeeld een ongewenste melkzuurvergisting snel de kop indrukken. Die moet pas later zijn werk doen als de malo lactische gisting zo rond december plaatsvindt.
Conserveermiddelen zijn alom verkrijgbaar. Mocht het traditionele sulfiet niet afdoende zijn, dan kan de pot met organische zuren of zouten gepakt worden, zoals de lactaten, acetaten, sorbaten en propionaten. Lysozym kan zelfs ook toegepast worden. Een conserveermiddel dat uit het wit van een kippenei gewonnen wordt.
Aromastoffen kunnen ook subtiel toegevoegd worden. Alle denkbare esters zijn mogelijk. Als het maar een verbinding vormt tussen een alcohol soort en een (vet)zuur. Dit moet wel met beleid gebeuren en het is aan te bevelen dat de wijnboer hierover een boekje heeft gelezen. Hij kan ook een opleiding voedingsmiddelentechnologie bij ons volgen.
Synthetische keurstoffen zoals Carmosine E122 zijn altijd declaratieplichtig. Als die in de oranje drankjes toegepast worden, hoeft dit opeens niet meer vermeld te worden. Vreemd toch?

Mes Amis is een restaurant in Maastricht en op Urk (nu De Boet) waar men van een eenvoudig doch voedzaam maal kan genieten. Men schenkt zeker geen sjoemelwijnen. Dat merkt u wel aan uw portemonnee

Wijnen, één groot sjoemelparadijs
Het is weer de prijsdruk vanuit de retail die ervoor zorgt dat de oplaptrucjes in de wijnbranche haast onbegrensd zijn. De consument kan het niet zoveel schelen. Als de wijn maar lekker smaakt en men niet binnen al te korte tijd hoofdpijn krijgt of scheel gaat zien. Ook bij een product als wijn staat de consument ver verwijderd. Men kiest wijn op druivensoort tegenwoordig. Smaakvervlakking ten top. Een Chardonnay wijn uit Chili, Zuid Afrika of de Bourgogne streek smaakt compleet verschillend. Vooral Engelsen slobberen van alles en nog wat met een ongekende onverschilligheid naar binnen. In de pub hoor je vaak de bezoekers kreten brallen als ‘Merloo, sjardonnee, kabernee, sovinjon blank’. Hopelijk kan de Brexit een einde maken aan de publieke afwaardering van goede wijnen en is men wellicht binnenkort veroordeeld tot de consumptie van het oh, zo traditionele lauwe Engelse bier. U kent die bruine slobber wel, haast prikloos, oxidatiesmaak en nog erg duur ook dankzij de vakbonden die met stevige hand regeren bij de brouwerijen.

Gedistilleerd zuiver?
Haha, in theorie wel maar het gaat erom wat in de brij heeft gezeten waar het alcohol in is ontstaan. Daar kan van alles en nog wat aan toegevoegd worden om de fermentatie te versnellen en om bepaalde aroma’s te creëren. Toegevoegde kruiden dienen altijd gedeclareerd te worden en niet onder de verzamelnaam ‘kruiden en specerijen’. Dan weten we nog niks. Ik durf maar niks over Whisky te roepen want dan word ik door m’n schoonzoon afgemaakt omdat hij zich verheugt op de naar jodium smakende Schotse drank.

Onze verbeterpunten voor de EV 1169/2011
Tijdens ons symposium van 15 september in Zwolle hebben wij maar liefst 22 ‘gaten’ in deze zeer gammele EU verordening blootgelegd. Voor de drankenindustrie zijn er vijf punten die van toepassing zijn die de sector momenteel alle vrijheid geeft waar een consument niet op zit te wachten:

• Punt 7: Ingrediëntendeclaratie en voedingswaardewijzer op alcoholische dranken >1,2%
• Punt 9: Vermelden van technische hulpstoffen en het carry over beginsel transparant maken
• Punt 10: Toegevoegd water altijd vermelden
• Punt 17: Altijd oorsprong aanduiding van het belangrijkste ingrediënt
• Punt 20: Procesinformatie weergeven

Wat moet de EC doen?
Gewoon alle alcoholische dranken onder de EU verordening 1169/2011 plaatsen. Klaar!
Als er ergens gesjoemeld kan worden dan is het de drankensector waarbij veel heimelijke toegevoegde ingrediënten verzwegen worden omdat die opeens een technologisch hulpmiddel blijken te zijn. Zeldzame flauwekul is dit. Het wordt hoog tijd dat de makers van kruidendrankjes alle 50 kruiden declareren die zij in de Jägermeister of Underberg stoppen en ook eerlijk vermelden dat de kruiden uit het voormalig Oostblok komen. Brr. . .

Wat het effect is van halfslachtige maatregelen blijkt wel uit de puinhoop die is ontstaan op het gebied van emigrantenbeleid.

Er wordt wellicht meer water bij de wijn gedaan dan wij vermoeden. De huidige etiketteringsregels maken het mogelijk dit trucje te camoufleren

Burgundy makes you think of silly things
Bordeaux makes you talk about them
Champagne makes you do them
(Jean Anthelme Brillat-Savarin, Frans politicus en gestronoom, V1826)