Onlangs verscheen een artikel in mijn lijfblad Voedingsmiddelenindustrie waarin Timo Hoogeboom zijn plannen ontvouwde hoe zijn bedrijf toewerkt naar de B-Corp certificering. Tussen neus en lippen door even vermeld dat de eigenaar Russisch spreekt.  Verder gezellig gekeuvel over aantrekken van goede medewerkers, de imagovoordelen van een B-Corp certificering en de groene missie van HAK. Ik ben van mening dat die plannen per direct in de diepvries gelegd moeten worden omdat er zich een paar probleempjes openbaren die iets meer aandacht vereisen.

De hoofddoelstelling van HAK luidt overleven. ‘Выжить’ in het Russisch. Spreek uit als ‘Vieshit’…

Zo’n 19 jaar geleden bejubelde ik HAK vanwege het lef dat Timo liet zien om de supermarkten de deur te wijzen en geen private label voor die schurkenclubs te gaan maken. https://www.scientanova.com/2013/11/17/1336-hak-hakselt-de-supermarkten-de-tent-uit/

Tussen neus en lippen door meldde ik dat het bedrijf inmiddels in de klauwen gevangen zat van een investeringsmaatschappij NPM capital. Een Nederlands getint private equity bedrijf die het beste lijkt voor te hebben met de ondernemingen. Nu blijkt dat NPM de tent op 2 juli 2021 doorverkocht te hebben aan KDV, een Russische budget koekjes groep uit Tomsk (Siberië) met 70 fabrieken in Rusland.

Koekjes en groentenconserven, ja dat lijkt mij een goede mix. Zeer doordacht.

Na de verkoop, zo luidde het persbericht, blijft HAK autonoom opereren. Onder de vleugels van KDV Group kan HAK sneller groeien, met name in Duitsland. Dit is de bekende blah, bla dat altijd na een overname georeerd wordt.

Hoezo HAK nu autonoom?
Er moet gewoon keihard geld verdiend worden voor de investeringsmaatschappij en verder moet het management zich koest houden anders vliegt men een regiment interimmers in op kosten van HAK uiteraard.

Investeringsmaatschappijen vormen de gifbeker voor de voedingsmiddelenindustrie. Zelden kom ik zuivere bedoelingen tegen van dergelijke geldclubs. Lees pagina 20 en 21 in mijn boek; ‘Leugens op mijn bord’ er maar op na. Op pagina 19 vat ik de filosofie van de B-Corp certificering samen die gewoon haaks staat op de doelstellingen van een investeringsmaatschappij. In het artikel praat Timo Hoogendoor dat Hak geen last heeft van het Angelsaksisch waarde-denken. Nee nog niet. Dit staat ook weer haaks op het denken van een investeringsmaatschappij. Dit kapitalistisch model leg ik uit op pagina 19 van mijn boek.

Ik vrees dat slechte bedrijfsresultaten van de afgelopen jaren NPM capital heeft doen besluiten om HAK door te verkopen aan een Russische koekjes handelaar. Ik geef het bedrijf die ik nog altijd als bakermat beschouw van mijn technologische ontwikkeling een THT mee tot 2025.

Wat zijn de bedreigingen voor HAK momenteel?
Ten eerste dat nu bekend is dat het in feite een Russisch bedrijf is. Dat zal de consument niet een prettig idee vinden. Als gevolg van de oorlog in Oekraïne denk ik dat dit best wel eens een dingetje kan gaan worden. In welke haven ligt het privé jacht van de directeur? Denk ik dan.

Oostblok cultuur zal nooit mengen met de Westerse. Daar zijn genoeg voorbeelden van bekend. De christelijke waarden van de familie HAK van weleer zijn alláng overboord gezet. In mijn stageperiode van 1971 heb ik dit aan den lijve kunnen ervaren. Het bedrijf straalde de evangelische rust en evenwicht uit dat nog steeds heerst in het Land van Heusden en Altena. Dat gaat zich nooit verenigen met het Russische denken.

Het handelsembargo zal de geldstromen tussen KDV en HAK weinig goed doen. Als de voorschotten voor de komende campagnes verstrekt moeten worden kan er een acuut solvabiliteitsprobleem ontstaan.

De sterke stijging van grondstofprijzen en vooral die van glasverpakking zullen moordend zijn. Tel daarbij het niet integere uitknijpgedrag van de supermarktinkopers bij op dan lijkt de begrafenis van HAK een kwestie van tijd. (lees pagina 9 tot 19 uit mijn boek; Leugens op mijn bord)

Zijn hier nog oplossingen voor te bedenken?
Een zeer creatieve oplossing zou zijn om het bedrijf terug te kopen van de Russische koekebakkers. Een crowdfundings actie op te starten om het merk waar heel Nederland mee is opgegroeid te redden. De Roebel heeft een gunstige wisselkoers heb ik mij laten vertellen. Maar hoe krijg je het geld daarnaartoe?

Een andere drastische oplossing kan zijn om het hele productieapparaat te verkopen aan Baltussen in Driel (de concurrent) en de grond te verkopen aan de gemeente Giessen om huizen op te bouwen.

De merknaam HAK verkopen aan een, u raadt het al: een private equity maatschappij die het Hollandse karakter gaat bewaren.

HAK, het icoon van Hollandse degelijkheid mag om de donder niet русский (russkiy) worden!