Terwijl de Russen sinds 24 februari 2022 al 5 weken lang doormodderen in Oekraïne met een leger dat uit louter slachthuismedewerkers lijkt te bestaan, wordt intussen pijnlijk duidelijk dat interne communicatiestructuren belangrijker zijn dan het meest moderne oorlogsmateriaal dat voorhanden is. Niet alleen wordt er op het slagveld wat aangeprutst, door bijvoorbeeld gebruik te maken van normale ‘walkie talkies’ maar vooral op het gebied van de informatievoorziening op sociale media. Dat lijkt het Waterloo van Keizer Vladimir te worden.
Intussen moet de voedingsmiddelenindustrie alle zeilen bijzetten om interne schaarsterampen te voorkomen als gevolg van het Oosterse conflict.
Stijging van de voedselprijzen met 30%
In Nederland wordt ongeveer 8% van het inkomen besteed aan voedsel als primaire levensbehoefte. In opkomende markten 20% en in arme landen rondom de Sahara in Afrika bedraagt dit zo’n 40%. De huisvestingskosten zijn daarentegen zeer laag. Een boomhut bouwen is nu eenmaal goedkoper dan een gasloos huis met zonnepanelen.
In mijn boek ‘Leugens op mijn bord’ dat op 22 februari gepresenteerd is, heb ik op pagina 72 de voorspelling gedaan dat de voedselprijzen zullen stijgen tussen de 10 en 30%. Helaas blijkt dit laatste cijfer de meest actuele voorspelling te zijn, wanneer wij de termijnmarkt berekeningen van de Economist mogen geloven. Deze prijsdruk heeft als gevolg dat de prijzenoorlog tussen de supermarkt inkopers en de producenten in alle hevigheid gaat losbarsten. Alle vieze trucs worden uit de kast gehaald die keurig opgesomd zijn op pagina 13 tot en met 18 uit hetzelfde boek. ISBN nummer: 978-90-810612-3-0.
Vooral in de semi ontwikkelingslanden met een zwaar gesubsidieerde voedselketen zoals, Egypte, Tunesië, Bangladesh en Sri Lanka zal snel onrust ontstaan. Het lijkt mij niet verstandig om vakantieplannen te maken naar deze bestemmingen.
Palmolie speculaties
De prijs zal exploderen om twee redenen:
Ten eerste omdat men denkt dat er een spijsolie schaarste gaat ontstaan. Dat zal niet zo snel gebeuren omdat de Oekraïne niet de enige exporteur is. Er zijn genoeg oliën die dit gat kunnen opvullen. Met palmolie bijvoorbeeld. In bijna alle industrietakken heeft men in vrijwel de hele wereld de medewerkers noodgedwongen naar huis gestuurd met als gevolg dat wij de komende twee jaar in een schaarste-economie moeten leven.
Indonesië, dat geldt als palmolie leverancier nummer 1 exporteerde in 2019 ruim 36 miljoen ton en in 2021 geschat 43 miljoen ton. Vanwege de prijsdruk die met name door de supermarkten aan de keten opgelegd wordt zal het gebruik van palmolie als goedkoop alternatief voor hoogwaardige olie zoals zonnebloemolie alleen maar toenemen.
De tweede reden is dat onze eerste levensbehoeften ten prooi vallen van speculeerders. De vraag is inflexibel dus de prijzen kunnen omhoog geschroefd worden zonder dat de consument minder gaat eten. Speculanten zorgen ervoor dat de voorraden vastgehouden worden in afwachting van hogere prijsnoteringen als gevolg van de kunstmatige schaarste. In februari schoot de prijs van palmolie met 40% omhoog ten opzichte van het jaar daarvoor. De producentenlobby GAPKI (Gabungan Pengusaha Kelapa Sawit Indonesia) ofwel de Indonesische palmolie associatie vormt momenteel het onderwerp van nader onderzoek door de Indonesische autoriteiten. Kartelvorming? Slecht gedacht Velzeboer.
Op dit moment is de prijs voor ruwe palmolie MYR (Maleisische Ringgit = €0,22) zo’n 1,25 per liter. Lange tijd is de prijs stabiel gebleven tot augustus 2019 op €0,48 per liter. Het ziet ernaar uit dat de prijsstijging vanaf 1986 van 300% nog niet ten einde is. De verwachting is dat deze zal stijgen tot €1,41/L in Q1 van 2023. De Aziaten ruiken hun financiële kansen. (bron Trading Economics)
Indonesië, het land van de palmolie en RSPO
De typische ‘goreng’ gerechten uit de Indonesische keuken worden gebakken in olie. Kroepoek is het nationale symbool van de Indonesische keuken dat in de olie gefrituurd wordt. Kroepoek klaarmaken als stoomgerecht zal niet bepaald een succes worden. Geïmporteerde olie is onbetaalbaar voor de lokale bevolking dus grijpt men naar de goedkoopste oliesoort dat te krijgen is. Daar kan men palmolie gewoon in de supermarkt kopen. In februari heeft de overheid maximum prijzen vastgesteld van 14.000 Roepiah ca. €0,89 per liter voor een goede kwaliteit en €0,73 voor de meukolie. Binnen één dag waren de schappen leeg ondanks het feit dat de regering de exporteurs verplichtten om 30% van hun productie voor binnenlands gebruik te bestemmen.
In Indonesië heeft men twee weken geleden nog geheime opslaglocaties aangetroffen bij de olieproducerende conglomeraten van spijsolie dat bestemd was voor de binnenlandse markt.
De RSPO (Round table Sustainable Palmoil) is een organisatie dat ten doel heeft om de schijn op te houden dat palmolie duurzaam geproduceerd wordt. Deze club heeft haar oorsprong in Maleisië en Indonesië en haar Europese kantoren in London, Zürich en Zoetermeer.
Op pagina 73 van mijn boek schets ik een beeld van dit kostbare certificeringscircus.
Wat moet ik gaan hamsteren?
De volgende grondstoffen kunt u alvast gaan hamsteren omdat deze aanmerkelijk duurder zullen worden als ik de indices van de termijnmarkten ten opzichte van vorig jaar mag geloven
(Bron: trading economics 4 april 2022)
| Haver | 98% |
| Koffie | 88% |
| Katoen | 75% |
| Tarwe | 63% |
| Palmolie | 52% |
| Raapolie | 50% |
| Sinaasappelsap | 49% |
| Maïs | 35% |
| Suiker | 32% |
| Cacao | 13% |
| Wol | 6% |
| Thee | 0,4% |
We zien dat het dragen van een wollentrui getuigt van een vooruitziende blik, nu de overheid haar burgers adviseert om de thermostaat van de verwarming met 2 graden lager te zetten. Koffiedrinken in een spijkerbroek en een bordje havermout wordt straks ‘yuppenvoedsel’.
Als fervente theedrinker zit ik wel goed.
Toiletpapier heb ik nog voor de komende tien jaar.
Bij vlagen ben ik geniaal. Helaas is het hier altijd windstil. (Martin Dahlhaus)