Bij het horen van verhalen van oliën en vetten uit Indonesië, kipfilets uit Thailand en diepvrieskonijnen uit China krijg ik water in mijn schoenen van angst.
Aanleiding van dit onderwerp is een voortreffelijk artikel dat in het NRC verscheen onder de naam ‘Pakkans’ op zaterdag 14 juni 2003. Hierin werd verklaard waarom er in een vitaminepreparaat een verhoogd percentage PAK’s (Poly koolwaterstoffen) werd angetroffen. Voor een nadere uitleg over deze bijzonder giftige stoffen wil ik graag naar mijn column 5 verwijzen met als titel, ‘PAK’s als lokmiddel’.
In het vitamine E preparaat dat ongetwijfeld voor veel geld in de winkelschappen lag in de gezondheidshoek van de winkel bleek een hoeveelheid PAK’s te bevatten die de wettelijke norm ruim overschreed. Hoe kan dat nou? Vitamine E is vet oplosbaar en wordt gewonnen uit plantaardige oliën en zaden die niet eens verhit zijn geweest. De oorzaak echter van deze calamiteit was dat enkele slimme boeren in de Andes een nieuwe droogtechniek van de zaden hadden uitgevonden. Ze leidden er de hete verbrandingsgassen van hun dieselgeneratoren doorheen en hadden zodoende een goedkope manier van drogen uitgevonden. Deze methode zal ongetwijfeld goed gewerkt hebben. Echter iedereen weet dat ‘diesel zaad’ niet erg gezond kan zijn. Als we de kwade wil uitsluiten van deze zaadboeren dan kunnen we deze manier van drogen heel goed verklaren.
De boeren betalen zich scheel aan brandstof, de prijzen voor hun producten zijn als altijd bijzonder laag en voilà de kiem voor een calamiteit is gelegd. Zo zijn er talloze andere voorbeelden te vinden van dergelijk ‘onwetend gedrag’ zullen we maar zeggen. Over de gehele wereld zijn de boeren bezig om met al hun vindingrijkheid maatregelen te bedenken om een beetje inkomen bijeen te schrapen ondanks de krankzinnig lage prijzen die hun altijd geboden worden. De Nederlandse boeren klagen hier ook over. Voor aardappelen ontvangen zij niet meer dan € 0,08/kg. Kijk maar eens in uw eigen supermarkt rond dan ziet u de riante marges van de tussenhandel.
Weer terug bij de ploeterende boer in (redelijk) verre landen.Wat dacht u van het bestrijdingsmiddelengebruik van Franse en Griekse producten. We hebben het over respectievelijk appelen en druiven. Hierin worden steevast meer bestrijdingsmiddelresidu aangetroffen dan in Nederlandse producten. Regelmatig duiken er berichten op in de krant en vakliteratuur dat de normen soms grof overschreden worden. We praten in deze voorbeelden nog alleen over onze eigen EEG. Laat staan er buiten. Zal het ‘bestrijdingsmiddelanalfabetische’ minder zijn? Vergeet het maar. Ik geloof hier geen barst van. De boeren in het buitenland zijn echter lang niet allemaal zo hoog geschoold als bij ons. Ze hebben ongetwijfeld meer moeite hebben om de gebruiksvoorschriften te lezen en juist interpreteren van de gewasbestrijdingsmiddelen die zij toepassen. Het principe van veel is goed en goed is veel gaat hier duidelijk op.
Zo is het gebruikelijk dat in China de rijstoogst vaak op straat gedorst wordt. Erg handig want het verkeer rijdt gewoon door het stro en tegen het einde van de avond worden de korrels bijeen geveegd. De stukjes asfalt, autoband en verloren bouten en moeren worden bij de graanverwerker eruit gezeefd. Gevaarlijker zijn de uitlaatgassen en de oliën die altijd in ruime mate uit Chinese auto’s lekken.
De Keuringsdienst van Waren die onderdeel uitmaakt van de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit onderkent dat men lang niet alle landbouwproducten kan bemonsteren. Het zal altijd steekproefsgewijs plaatsvinden en is nooit waterdicht te krijgen. Het is niet voor niets dat levensmiddelen met een bedenkelijk allooi vaak via België of via ander EU landen geïmporteerd worden. De controles bij die havens zijn op zijn zachtst gezegd iets anders dan bij ons het geval is. Wanneer een partij eenmaal in de EEG aangekomen is, dan is controle achteraf vrijwel niet meer mogelijk.
Goedkoop kan in dit geval ook duidelijk duurkoop worden. Op de lange duur kunnen er behoorlijke schades in het lichaam aangericht worden. Veel bestrijdingsmiddelen hopen zich op in het lichaamsvet van de mens. Er zal niet zoveel aan de hand is zolang men uitdijt, net als de rest van Nederland overigens. Op het moment dat men op latere leeftijd wat afvalt, iets wat altijd plaatsvindt, dan verliest het lichaam zijn opslagcapaciteit doordat er niet genoeg vet is om het gif in op te kunnen bergen. Dan kunt u door uw eigen lichaam vergiftigd worden.
Helaas zullen we meer gifschandalen tegen gaan komen voorspel ik u. De analysetechnieken in de laboratoria worden steeds nauwkeuriger en de boer, gedwongen vindingrijker. Uiteindelijk bent u de oorzaak…
U wilt niet genoeg betalen voor de producten om de zware marges van de tussenhandel te subsidiëren…