Dit is een typisch Hollands product waar men in het buitenland jaloers op is. Vroeger werden deze wafels op de markt gebakken. Nu wordt het voor de ondernemer een stuk lastiger om deze dingen in de open lucht te bakken. Tegenwoordig moet men aan nogal wat warenwettelijke eisen voldoen. Het bakken van stroopwafels wordt niet meer als een eenvoudige handeling gezien. Dan moet de bereiding in een zogenaamde bereidingsruimte plaatsvinden. Dat betekent dat de arme wafelbakker een soort mobiele keuken mee naar de markt moet slepen met stromend water en al.

Terug naar de wafelbakker. Een klontje zanddeeg wordt tussen twee hete wafelijzers gelegd en samen geperst. Na een of twee minuten is de wafel klaar en nu begint het magische deel.

Ogenschijnlijk snijdt de wafelbakker met groot gemak het dunne pasgebakken wafeltje precies middendoor. Hoe mikt hij dat mes toch tussen dat dunne wafeltje door zonder met datzelfde mes door de korst heen te schieten? Heeft de ondernemer een vierjarige studie achter de rug om deze snijtechniek te leren? Nee. Het is doodeenvoudig. Als het wafeltje net gebakken is, dan zijn de buitenste korsten nog hard en is de binnenkant zacht. Als de wafelbakker precies op tijd de wafel van het vuur haalt dan is de kern van de wafel net aan de kook gebracht en dan zorgt de stoomontwikkeling ervoor dat de twee wafellagen al los van elkaar liggen. Makkelijk hè. Tjonge dat moet u ook eens proberen. Zo kunt u ook eens een goede indruk op uw schoonmoeder maken. Het is dus allemaal show die de wafelbakker opvoert. Een kind kan de was doen.

Dan de vulling. Dat is iets speciaals. Dat is een mengsel van roomboter en gebrande suiker dat tot stroop ingedikt is. Redelijk ongezond als u er gevoelig voor bent. Hier weer de rampzalige combinatie van suikers en vetten. Pas op voor uw cholesterol, die vliegt weer helemaal de pan uit!

Een stroopwafel is wel een lekker iets voor bij de koffie. Hij is ook iets eleganter dan de lomp uitziende Brusselse of Luikse wafel. Die Belgen maken er echt een potje van. De wafels hebben een echt grove structuur en daar zitten dan van die harde klonten uitgedroogde suiker op lijkt het dan.

De stroopwafel is naar verluidt een typisch Gouds recept. De 2 grootste wafelbakkerijen staan nog steeds in Gouda.

Verbazingwekkend is het prijsverschil tussen het merk goedkopie en een erkend supermarkt merk met alles erop en erin.

De prijzen variëren van € 2,05 tot 4,37 per kilo product. Nota bene van dezelfde stroopwafelbakkerij in Tilburg.

Het prijsverschil is terug te vinden in de ingrediënten. ‘Merk goedkopie’ bevat veel glucosestroop, geharde plantaardige vetten, 8% roomboter en kleurstof om het gemis aan dure ingrediënten te compenseren. Het dure merk bevat minder van het goedkopere glucosestroop, 15% roomboter en echte smaakstoffen en specerijen. Het verschil is ook duidelijk te proeven. Merk goedkopie smaakt naar gezoet oud brood met een zoutige melkpoedersmaak, is een beetje dun gesneden en het dure merk bevat zoveel aroma dat die minutenlang in de mond blijft plakken.

Het genot van een stroopwafel hoeft er niet minder om te zijn. Het is uniek in de wereld en veel beter dan die Belgische zooi. Let wel, als u deze lekkernij verorbert dat het mes van de stroopwafelbakker aan twee kanten snijdt.  Het is lekker en u wordt er ongemerkt vetter van! Schenk maar nog een lekker bakkie in!