‘What nature does, we can do better’ luidt de lijfspreuk van de knutselende Amerikaanse voedingsmiddelentechnoloog, terwijl hij zijn hamburgerbroodje belegt met ‘gefotografeerde kaas’ die voor wat smaak betreft redelijk ver weg staat van alles wat maar kaas mag heten.
Om een Amerikaan te bewegen om gezonde voedingsgewoontes aan te nemen is welhaast net zo onmogelijke taak als het brandstof gebruik van een gemiddelde Amerikaanse auto omlaag te krijgen. Het is dan ook net zo moeilijk om het gemiddelde gewicht van de Amerikaanse vrouw te reduceren.
Onlangs viel het weer in de literatuur te lezen (mei 2005) : dat 60% van de Amerikanen te dik zijn 25%! is zelfs obese te noemen.
Een ramp is dit.
Het straatbeeld wordt al redelijk gedomineerd met allerlei biologische ‘zonsverduisteraars’ en nu gaat men het nòg moeilijker maken voor de doorsnee consument om gezonde voedingskeuzes te maken.
Wat is er aan de hand?
Allereerst heeft men iets bedacht op de voedings piramide zoals de Amerikanen momenteel toepassen. Het is te vergelijken met onze voedingsschijf, de schijf van vijf etc. Op deze piramide staan voedingsstoffen afgebeeld die wij zo dagelijks kunnen gebruiken.
Onderaan de brede basis de graanproducten, op de eerste verdieping groenten en fruit, op de derde verdieping melk en vlees en op het topje onze dagelijkse voedingszondes die wij zoveel mogelijk moeten beperken uiteraard. Alles lekker duidelijk zichtbaar getekend en helder voor iedere idioot die plaatjes lezen kan.
Nu doet de Amerikaan het anders:
Nu heeft iedere productgroep van deze piramide een aparte kleur gekregen. Deze zijn afgebeeld als staande driehoeken in een piramide. Het oppervlak van iedere gekleurde driehoek geeft aan hoeveel de consument aanbevolen wordt ervan te gebruiken. Ter verhoging van de feeststemming wordt links aan enthousiast mannetje afgebeeld die de trap links van de piramide omhoog rent. Waarschijnlijk een zachte hint om meer trappen te gaan lopen. Haalt toch weinig uit in Amerika want de gebouwen zijn òf gelijkvloers òf hebben 80 verdiepingen met een lift.
Er zijn altijd tegenstanders voor een dergelijk camouflageverhaal.
Grote industriële belangen staan er op het spel:
De aardappelverwerkers klagen dat een aardappel het altijd wel goed doet als afbeelding.
De amandelen lobby uit Californië vindt een amandel ook wel schilderachtig om af te beelden.
De suikerlobby wil niet dat suiker (terecht overigens) als gif wordt afgeschilderd.
De vegetariërs willen vlees eruit hebben en de Atkins dieet aanhangers willen de granen gemakshalve helemaal schrappen uit de piramide.
Zelfs het productschap van watermeloenen en de centrale commissie van avocado telers mengden zich in de strijd om hun producten afgebeeld te krijgen.
Zo valt er altijd wat te beleven in de Amerikaanse voedingsmiddelenwereld. Dat die groot is lijkt zeker, net als hun gebruikers overigens.
Piramide of niet. Het zal allemaal geen zier helpen.
Zolang de gemiddelde Amerikaan de vorm van een kubus aanneemt dan heeft dit ‘piramidespel’totaal geen invloed. Het is allemaal piramidale onzin die de werkelijkheid gewoon verhult.
Men vreet teveel en beweegt te weinig.
Punt!