Op tafel prijkte een pak ‘Bosvruchtenhagel’ (Nieuw) van het overbekende merk ‘De Ruiter’. Oeps, Koninklijke De Ruiter moet ik zeggen. Tjonge dat wekt wel vertrouwen bij de consument. Je hebt meer dan 100 jaar je goede diensten aan het Nederlandse volk bewezen en hopla, je mag een kroon op je hoed zetten.

Wat valt er over dit oer Hollandse product weer te zeuren? Dat het te zoet is? Dat je er moddervet van kunt worden? Dat je diabetes patiënt van kan worden?

Nee. Het gaat zoals vaker om de ingrediënten die vermeld staan op het pak dat maar liefst € 1,19 heeft gekost. (€ 3,96/kg)

Het etiket geeft de volgende informatie:

 

Ingrediënten:

Suiker

Tarwezetmeel

Druivensuiker

Voedingszuur: citroenzuur

Aroma

Frambozensap (0,35%)

Aardbeiensap (0,16%)

Kleurstoffen: E 122, E 131

E-nr: een door de EU goedgekeurde hulpstof

Tenminste houdbaar tot zie onderzijde verpakking: 20 10 2005 lees ik dan.

 

De claimgrondstoffen zijn bosvruchten. Ja, frambozen groeien zeker in een bos. Met een aardbei wordt het wat lastiger want die heeft juist heel veel zon nodig en die is in een bos lastig te vinden. Maar wat een belachelijk lage percentages! We praten niet eens over concentraat maar gewoon vruchtensap. Omgerekend zit er in het pak hagel van 300g 1 gram een framboos en een kwart aardbei. Lekker zeg! De consument wordt blij gemaakt met anderhalve gram bosvruchten, die is vrijwel zeker beter af met een dode mus zou ik haast willen beweren. Zo komt ontbijtend Nederland nooit aan zijn groenten rantsoen. Twee ons groenten en twee stuks fruit. Ha ha, omgerekend naar het gewicht van twee gemiddelde appels van in totaal 400g dan betekent het dat de arme consument zo’n 80 kilo vruchtenhagel per dag moet eten voor de lieve som van € 317,33! (€ 115.826,67 op jaarbasis) wil hij genoeg fruit binnenkrijgen. Bij benadering 60 pallets per jaar ofwel anderhalve trailer.

Onbetaalbaar en redelijk ongezond. Natuurlijk is dit wat gek rekenwerk maar toch wil ik benadrukken dat de consument beduveld wordt waar hij zelf bij staat. Het etiket is volstrekt legaal en hier valt niets op aan te merken.  Hoewel… er zit een allergeen in, in de vorm van tarwezetmeel. Maar niet getreurd, de VWA gaat pas over 4 maanden optreden en de wet handhaven die per 1 januari 2005 van kracht is geworden. Eerst de oude verpakkingen wegwerken. Of niet soms?

 

Voor de kleur soms?

Misschien zijn deze twee vruchtensoorten nodig voor de kleur van de hagel. Wel een idee. Maar wat doet E 122 (Azorubine, een rode kleurstof) en E 131 (Patentblauw) erin? Dus de vruchten zijn er niet voor de kleur.

 

Bosvruchten nodig voor de smaak!

Oh, ja het is voor de smaak zeker. Uh, nee, aroma zit er al in en niet te weinig ook. Het percentage is voor die van frambozensap vermeld. Misschien 0,5%? Redelijk veel als je bedenkt dat de standaard aromadosering 0,1% bedraagt (afhankelijk van de soort natuurlijk).

 

Waarom zijn de aardbeien en frambozen gedeclareerd?

Heel eenvoudig omdat anders onze Koninklijke knutselaar geen productclaim mag gebruiken “Bosvruchtenhagel”. Dat is de enige reden. Alle andere functies van deze materie worden gewoonweg niet gebruikt.

De bosvruchten vormen dus een ‘etiket strategische grondstof’.

Een beter naam zou zijn: De Ruiter Jan Hagel  De karaktereigenschappen komen dan in grote trekken wel overeen!