In augustus 2005 verscheen een lijvig rapport van de Voedsel en Waren Autoriteit over een onderzoek naar residuen van bestrijdingsmiddelen in groenten, fruit, granen en andere bewerkte voedingsmiddelen.

Het rapport behandelde de uitkomst van een steekproef van 3400 monsters die onderzocht waren naar overschrijdingen van de wettelijke maximumgehaltes aan bestrijdingsmiddelen.

Dit waren de uitkomsten van de normoverschrijdingen:

v     Hollandse producten 5%

v     EU producten 18%

v     Buiten de EU 14%

Opvallende afwijkingen waren er te vinden in mandarijnen uit Spanje, de druiven uit Griekenland, Paprika’s uit Turkije en Spanje, Pepers uit Thailand, Spinazie uit Thailand, Sla uit Frankrijk en Surinaamse komkommers.

Het resultaat is superduidelijk. De Hollandse boer weet gewoon wat hij doet. En andere landbouwproducenten van onze eigen EU zorgen voor ruim driemaal zoveel overtredingen!

 

Mijn vermoeden op dit gebied wordt eindelijk eens gestaafd met een degelijk Hollands rapport van een nog degelijker organisatie de VWA waar de Keuringsdienst van Waren deel van uitmaakt.

 

De Hollandse boer is terecht het beste jongetje van de klas!

Ik heb het vaker betoogd, de Hollandse boer is tegenwoordig aardig goed geschoold wil hij een beetje meekomen met de concurrentieslag op agrarisch gebied. Met andere woorden, hij heeft verstand van wat hij doet.

Dat kan ik lang niet altijd zeggen als ik een doorsnee boer in Griekenland tegenkom die mij met zijn twee overgebleven tanden hol aangrijnst.

Wat dacht u van een Franse boer die altijd traditioneel reutelt: “Pas de problème”.

En de Engelse boer dan, de veroorzakers van de BSE crisis weet u nog wel? :”Everything is going fantastic”

De Belgische boer die “Alléé zulle!” vanonder zijn pet heen mompelt.

 

Ik chargeer natuurlijk heel erg. (voordat ik de buitenlandse boeren in mijn straat krijg al of niet gewapend met een drietand en een volle giertank.)

Het is een feit dat de Hollandse boer nog steeds zwaar ondergewaardeerd wordt terwijl dezelfde boer aan het begin staat van de vele voedselketens die wij rijk zijn. In stilte wordt veel goed werk geleverd terwijl dit bedroevend weinig oplevert. Gaat u maar na, voor 1000kg aardappelen ontvangt de boer 50 tot 80 Euro! En voor datzelfde bedrag koopt u in de winkel slechts een miezerige 20 tot 30kg aardappelen!

Dergelijke verschil in marges treft u aan bij vrijwel alle agrarische producten. Noemt u maar op, appelen, waspeen, radijsjes, bloemkool etc.

 

De verhoudingen liggen bijzonder scheef, dat mag onderhand wel duidelijk zijn. Dit wordt veroorzaakt door twee belangrijke krachten die zich in de handel afspelen.

Ten eerste is de organisatiegraad van de opkopende handel bijzonder hoog. Denkt u maar aan de veilingen en de groothandels zoals de Greenery en de paar grote inkooporganisaties van de supermarktketens. Voor een spoedcursus arrogantie moet u daar terecht!

De tweede factor is de gebrekkige organisatiegraad van de producenten. Een boer heeft wel wat anders aan zijn hoofd. Dit is iets wat de productschappen gruwelijk verwaarlozen. Zij spelen steevast de bal toe naar de nadere zo talrijke en dus versnipperde boeren belangen organisaties als de LTB, KNBTB etc.

 

Het zal naar mijn mening niet lang meer duren of er komt een derde partij aan de horizon. En dat is de kracht van het publieke debat en meningsvorming. Het zal wellicht net zo worden als in de crisisjaren (rond 1930) dat er stickers op de producten geplakt worden: “Koopt Hollandsche waar”.

Sterker nog, die stickers zullen geheel overbodig worden. Wanneer de landen van herkomst nóg duidelijker in beeld gebracht worden bij de verkochte producten zal snel het besef groeien dat Hollandse producten een veilige kwaliteit hebben.

 

Laat de buitenlandse boeren zelf hun gifprut eten

 

Grrr!