Die vraag krijg ik vaak te horen. Ik zie mezelf helemaal niet graag achter het fornuis staan. Je bent moe na een lange werkdag en dan nog rammelen met potten en pannen.  Gelukkig heeft mijn vrouw daar iets minder problemen mee en kan die binnen 5 minuten iets op tafel toveren. Altijd erg kort als je bedenkt dat de minimale kooktijd van een aardappel toch snel 17 minuten bedraagt en dan moet ik de schil- en opwarmtijd erbij optellen!

Het industriële koken

Als voedingsmiddelentechnoloog ben ik wel mateloos gefascineerd door de diverse bewerkings en verwerkingsprocessen van voedingsmiddelen. Industrieel koken noem ik altijd maar. Niet even een snufje zout toevoegen, maar hopla, meteen een zak van 25kg vacuümzout in de menger gooien en dan 3.000kg vlees erbij en opstarten maar. Vroeger kon je in een productiebedrijf veel op het gevoel doen. Nu is het heel anders want alles moet, terecht overigens, tot in detail bekend zijn wat er gebeurt.

Productie moet altijd draaien

Een afvullijn die de blikken of potten vult met een product moet altijd draaien. Als de lijn stilstaat zie ik altijd de Euro’s zo het dak uit vliegen. Doodziek word ik ervan als iets stilstaat. Kwader kunnen ze mij niet krijgen als er voor de leut een productielijn stilgezet wordt. De kostprijs vliegt de pan uit en die verliezen die je dat lijdt, moeten allemaal ingehaald worden.

In de goeie oude rottijd bij Luycks herinner ik mij de twee sirenes die gebruikt werden om de productie efficiënt op te starten.

De eerste sirene ging loeien 5 minuten voor werktijd. Je eigen tijd dus! Je moest dan al gekleed en wel bij de lijn staan klaar om te starten.

Precies op tijdstip 0.00 ging de tweede sirene en dan moest de lijn ook draaien. O wee als er een sukkel bij was die de startknop niet snel genoeg kon vinden. Die kon altijd rekenen op een bulderende hoorcollege van de bedrijfsleiding. Helaas heeft Luycks het niet gered. Verkwanseling aan Nutricia en de daaropvolgende professionele uitholling is het bedrijf noodlottig geworden.

Het is juist aan deze twee voormalig stagebedrijven te danken dat ik mijn liefde voor het vak heb gekregen.

Mengen, roeren en rammen!