Altijd lachen met die Chinezen. Zij vormen de bakermat van Aziatische voedselcreativiteit.
Optimalisatiedrang kun je het ook noemen. Het is in hun cultuur gebakken dat alles steeds mooier, groter en glimmender moet, ten koste van heel veel andere zaken.
Shanghai krijgt een wolkenkrabber van 1km hoogte. Toe maar! Dan maar hopen dat ze iets beter beton gaan gebruiken dan waarmee zij in de 90-er jaren de steden mee volgegoten hebben. Zelfs bij -15 graden vorst werd vrolijk beton gestort in de open lucht en zonder enige vorm van beschutting. Dit gaat ook een keertje wat bouwdeining veroorzaken.
Het Melamine schandaal dateert reeds vanaf eind 2006. Toen exporteerden de brave Chinezen tarwegluten naar de VS dat bestemd was voor de petfood industrie. Veel dierlijke slachtoffers en een totale recall waren het gevolg. Nu is het probleem verschoven naar de humane sector. Waarschijnlijk hebben retourpartijen uit de VS een andere bestemming gekregen en is de Melamine via het veevoer in de melk terecht gekomen. Melamine is een stof dat in feite een trimeer is van ureum. Kunstmest dus. Het bijzonder hoge stikstofgehalte zorgt ervoor dat het eiwitgehalte van een product ook bijzonder hoog lijkt wanneer Melamine in het recept wordt opgenomen. Met de traditionele stikstofbepaling volgens Kjeldal meet men alleen het stikstofgehalte dat met een factor naar ‘standaard eiwit’ omgerekend wordt. Met NIR (Nabij infrarood) analysetechnieken is deze vorm van vervalsing waarschijnlijk snel op te sporen.
Ik vrees dat het Melamine schandaal slechts een topje van de ijsberg is voor wat betreft Aziatische voedselschandalen. Ik waarschuw sinds 2002 in vele artikelen hiertegen. Vreemde decontaminanten, watertoevoeging, gecamoufleerde mycotoxines en verdachte biogene aminen zullen wellicht de volgende schandalen opleveren. Chinezen zijn eeuwen lang creatief met voedsel en deze traditie houden zij helaas op illustere wijze in stand. In heel Zuid Oost Azië is eenzelfde creativiteit waar te nemen. Friesland Foods kan de teruggeroepen partijen rustig over het land uitrijden en als kunstmest gebruiken. Hiermee beperkt men de schade enigszins.