Luchtvaartebemanningen grossieren in strepen. Ze staan er ook vaak op.

Reizen met het vliegtuig heeft tegenwoordig meer te maken met gereguleerd veetransport dan vervoer waarbij de passagier in een overdaad van luxe en Engelse termen zich kan wentelen totdat de bestemming is bereikt.

Zo begaf ik mij onlangs naar de ‘gate’ (ander woord voor instapplaats) van de vlucht KL877. Er heerste nog een diepe rust. Een paar wachtenden voor mij, gezeten op een plastic stoeltje en geduldig de overbodige reserve inchecktijd (ander woord voor kaartjescontrole) doodslaan.

De veiligeidscontroles

Plotseling klonk veel gepiep uit de ruimte waar de veiligheids detectieapparatuur stond. ‘Eindelijk, actie in de tent!’ Dan zou ik eindelijk kunnen instappen en mijn krantje lezen.

Teleurgesteld stelde ik vast dat de veiligheidsbrigade de apparatuur aan het testen was zodat de ongetwijfeld met machinegeweren en bommen overladen passagiers efficiënt uit de rij gehaald konden worden.

De groep wachtenden schoof als door een magneet aangetrokken naar de ‘piepruimte’ waar de laatste checks (ander woord voor controle) uitgevoerd worden. Toen kwam een ploegje aangelopen, onmiskenbaar getooid in de KLM kleuren. Voorop liep een echte KLM nicht die in korte pasjes en koketterigheid zijn ware aard aan iedereen toonde die het ook niet wilde zien of horen.

Zo te zien was deze ‘hoofdnicht’ erg belangrijk. Hij had twee zilveren strepen op zijn mouw, leesbrilletje op zijn neus en een onderwijzers brillenkoord waarvan de knoop weerbarstig in zijn nek de lucht in priemde.

‘Leedies end djentelmun’ begon zijn aankondiging zodat wij naar voren konden komen ter voorbereiding van de securitycheck (ander woord voor veiligheidscontrole). De rest van zijn gereutel is iedereen verder ontgaan. We stonden immers met onze neus voor de veiligheidsapparatuur waar de bemanning zich reeds aan het verzamelen was.

De piloten met de bankwerkerspetten.

Die kan je herkennen aan hun ‘Biggles pet’, een stoffen blauwe werkmuts met verstevigde zonneklep dat min of meer verfomfaaid op het handvat van hun bagagetrolly (ander woord voor bagagewagentje) hing. Geen gezicht. De piloten keurig in pak en dan een soort bankwerkerspet als trofee mee op reis. Rare lui die piloten. Als ze die handles en gekleurde knopjes in de cockpit (ander woord voor stuurhut) maar kunnen bedienen. De man met de meeste gouden strepen op zijn mouw moet wel de ‘Captain’ (Ander woord voor de ‘baas’) zijn. Grijs haar, jolige blik en duidelijk gezag uitstralend. Zo van, “als je mij niet bevalt gooi ik je in zee”. Naast hem de beroepshielenlikkers, de man met de pet met maar twee strepen op de mouw. Een leerling zeker. Als hij maar goed oplet, komt het wel goed met de landing stelde ik mijzelf gerust.

Naakt door de body scan (ander woord voor controlepunt)?

Nadat de bemanning met de stewardessen (ander woord voor luchtserveersters) veilig verklaard werden door het bedienend personeel van de scanapparatuur waren wij aan de beurt. Joepie. Nu mochten wij ook eens door die kermisattractie. Dat je bijna naakt door de poort heen moet mag de pret niet drukken. Best wel eng zo met allemaal streng kijkende nichten en dames om je heen. Het beveiligend cordon straalt tenminste gezag uit, op cursus geleerd zeker.

De KLM nicht gaf doorlopend aanwijzingen met zijn zangerige stem die gemiddeld 1 octaaf hoger klinkt dan de andere bemanningsleden. Ik maakte mij nergens zorgen meer over. Hoewel. Iets in mijn hoofd zei dat ik mij nooit voorover moet bukken als ik met de KLM meega. Je weet maar nooit.

Het gevaar komt zo uit een klein h(br)oekje!