België is een uiterst prettig land om te toeven. Aardige mensen, uitstekende keuken en er wordt altijd zeer correct Nederlands gesproken. Althans in Vlaanderen en omgeving. De nummerborden op de auto’s zien er een beetje nostalgisch uit, de woningen heerlijk creatief gebouwd en de rooilijn is in elk dorps- of stadsbeeld een willekeurige variabele lijkt wel.
- Zo ziet de consument en ondernemer het liever niet. Hier is de voedselveiligheid in het geding. De kleding moet in overeenstemming zijn met het werk. Alleen Rob Geus van de Smaakpolitie mag met open jas dit werk zo doen. Niet een officiële handhavende instantie. Afbeelding: Nieuwsbrief FAVV april 2010
Een 10 jarig jubileum van het FAVV
Het Federaal Agentschap viert hierom dit jaar feest. Dit agentschap is te vergelijken met de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit dat slechts 90 jaar bestaat.
De Belgen hebben een heel andere uitleg over voedselveiligheid dan wij ‘Ollanders’, laat staan dat er sprake is van enige harmonisatie van de EU warenwetgeving. Die is zelfs bij onze zuiderburen ver te zoeken.
Om de zoveel tijd verstuurt men mij een nieuwsbrief. U kent dit wel, een digitaal ‘kijk hoe goed wij zijn’ blad dat steevast na enkele enthousiaste beginjaren verwatert. Niet in België. Daar worden best heel nuttige dingen gezegd die verband houden met onze zuidelijke voedselveiligheid.
Controleurs van de FAVV snappen zelf weinig van hygiëne?
In de nieuwsbrief van april 2010 is op een foto te zien hoe de controleurs met de hygiëne omgaan. Kennelijk hanteert deze dienst een interne richtlijn voor wat betreft controles die zijn vastgelegd in ‘de charter van de controleur’
Tenenkrommend is te zien hoe een controleur met de handen in zijn zak bij de boer op bezoek gaat. Lijkt Amerika wel.
In de charterregels van de inspecteur en controleur staat onder punt 7 dat ‘de kledij in overeenstemming met de opdracht moet zijn.’ Groot is mijn verbazing ook om in de officiële nieuwsbrief van het Agentschap een controleur te zien staand achter de toonbank met een thermometer metingen verricht in de koelvitrine van een patisserie. De losgeritste buitenjas heeft een controleur nog aan. Waar is zijn witte jas? Hij zal maar net van een boer vandaan komen. Nu hoeft de controleur niet met mondkapje en steriele handschoenen achter de toonbank van de patissier te kruipen maar van correcte kledij is uiteraard geen sprake. Sterker nog, de patissier zou hem zelfs kunnen aanspreken op een ‘onzindelijke handelswijze en hem de gehele inhoud van de koelvitrine in rekening kunnen brengen. In Nederland zullen dergelijke taferelen niet snel te zien zijn. Daar zijn de controleurs goed opgeleid. Ahum…
Hoe kan de FAVV de versheid van een ei controleren?
Het ‘Agentschap’ geeft de lezer uitbundige adviezen over het ei. De Warenwettelijke regels hieromtrent zijn in België ietsjes anders dan in Nederland.
Wanneer is een ei vers? Prevelt de nieuwsbrief ons toe. Er worden maar liefst drie mogelijkheden toegelicht om te controleren of de schepping van Moeder Natuur wel vers genoeg is.
1. Het eiwit van een vers ei moet stevig zijn? Uh, wat bedoelen ze ermee? Het moet toch zacht zijn en het liefst vloeibaar zodat het redelijk ongehinderd uit de schaal komt als ik het op de rand van de pan breek? Stevig eiwit kan veroorzaakt worden als het juist bedorven is. Men bedoelt natuurlijk de terrasvorming en de bolle dooier die zo kenmerkend zijn als een vers ei nog heel in de pan gedaan is. Het zijn de enzymen (lysozym) die de vliezen afbreken en alles een beetje slapper maken.
2. Niet getreurd want er is nog een tweede controlemogelijkheid: Doe een ei in een kom zout water en al het blijft drijven dan is het een oud ei. Vreemd, want in gewoon zoet water drijf een oud ei ook best. Een ei zal in zout water niet zo snel zinken. En hoe zout moet zoutwater zijn? Soep zout is 1%, zeewater is 3,5% en bremzout is 20% De dichtheid van de vloeistof loopt op van respectievelijk, 1,008, 1,028 en 1,155g per liter. Ik verzeker u, alle eieren blijven in zeewater al drijven.
3. Als u de wanhoop nabij bent biedt het ‘Agentschap’ een reddende testmogelijkheid of uw eitje wel echt vers is: Houdt u het ei dichtbij uw oor, schud het dan zachtjes heen en weer. Als u niets hoort dan is het ei vers. ‘Doet u hetzelfde met een oud ei dan hoort u de inhoud bewegen.’ Nadat u uw tranen heeft opgedroogd kunt u gerust op zijn dat het rammelende geluid niet van het ei komt. Dat zijn de twee hersencellen geweest van de bedenker van deze grap.
Hoe bewaar ik het best eieren?
‘Het beste is om eieren te bewaren met de punt naar beneden, zo blijft de dooier het best op zijn plaats. ‘Eieren moeten met het luchtzakje naar boven worden bewaard anders gaat de lucht naar boven en raakt het vlies los.’
Over deze logica mag u een tijdje nadenken.
Ik ben al schreiend in een hoekje gaan zitten met een cursus Vlaams in de ene hand en het ei van Columbus in de andere…