Het seizoen voor de pluk van walnoten is weer aangebroken. De winkels liggen vol met die lekkere harde noten. Worden de walnoten wel geplukt? Nee, ze moeten eerst uit de boom vallen ten teken dat ze rijp zijn om dan een schimmelig leven te gaan leiden. Een walnoot, in het dagelijks leven de Juglans regia, of in plat Nederlands een okkernoot, is in feite een steenvrucht. Dit in tegenstelling tot de hazelnoot bijvoorbeeld. De walnoot heeft een stevige vleesachtige schil die tijdens het rijpen aan de boom spontaan openklapt en min of meer in zijn geheel op de grond valt. Dan begint vaak de schimmelellende vooral als de herfst lekker nat is, zoals dat in 2010 het geval is. Het zijn juist de schimmels die een paar vervelende sporen achterlaten op de noot. De harde walnoot schil wordt vaak lekker zwart. Geen probleem, dat borstelen we er toch gewoon weer af? Niet doen, gewoon de noot weggooien of aan iemand geven die u eigenlijk de andere wereld in wenst.

Dit zijn de echte killer nuts zoals wij die gezien hebben op 16 oktober in Parijs. "Schimmels zijn echt een natuurproduct hoor, wilt u een paar proeven?" Beleefd hebben wij dit aanbod afeslagen...

Wat is er zo gevaarlijk aan een zwarte walnoot?
Alles. Het is niet meer te eten en de schimmel producten zijn kankerverwekkend. Het is schrikbarend te zien hoeveel van deze zwarte walnoten ongegeneerd verkocht worden. Vooral dit najaar moet het toch overuren veroorzaken bij de nVWA die deze noten wegens overtreding van artikel 18a van de Warenwet in beslag zullen nemen. ‘eet- of drinkwaren te verhandelen die door hun ondeugdelijkheid de gezondheid of veiligheid van de mens in gevaar kunnen brengen’.

Is de schimmel gevaarlijk?
Meestal wel zou ik willen zeggen. Bosgrond staat bekend om zijn rijke schimmelflora. Die zijn immers bezig aan de laatste stap van het kringloopproces, de mineralisatie. Op een walnoot kan vaak de schimmel van de familie Aspergillus aangetroffen worden. De Aspergillus Niger is de schimmel die wij ook als huisvriend hebben. De zwarte rand van de badkamertegeltjes zijn vaak afkomstig van deze schimmelsoort. De vieze achterneef is nog veel gemener: De Aspergillus flavus. Deze schimmel die vaak groen geel uitziet, kan een zeer kankerverwekkend toxine produceren. Aflatoxine en wel de varianten B1 en B2. De schimmel Aspergillus parasiticus wordt enkel teruggevonden in Amerika en Afrika. Ze produceert aflatoxine B1, B2, G1 en G2. Aflatoxine B1 (C17H12O6) is de meest frequente vorm. Lange-termijn effecten van aflatoxine zijn dat de aanleg voor leverkanker kan vergroten, leverschade kan veroorzaken en de erfelijkheid kan beïnvloeden. De letters B en G verwijzen naar de opgelichte kleur bij fluorescentietesten, respectievelijk blauw en groen. Deze test kunt u zelf uitvoeren met een bankbiljettenlamp die u ongetwijfeld tijdens boswandelingen altijd op zak heeft. Bij het beschijnen van de walnoot zullen de schimmels soms fel oplichten. Het is een indicatieve test die overigens veel valse meldingen geeft maar biedt toch enige houvast om te weten of de noten doorgegeven moeten worden of niet.

Heeft de walnoot nog goede eigenschappen?
Jazeker! Sla de boeken maar na van de natuurgeneeskundige Dr. A. Vogel. Bij een naderend hartinfarct adviseert hij om snel thee te zetten van walnoot tussenschotjes dat kennelijk een probaat medicijn oplevert. De vraag is natuurlijk of de patiënt wel zin en tijd heeft om een paar walnoten te kraken en daar thee van te zetten, terwijl hij hevige pijn in zijn linker borstkas heeft.
De Chinezen zweren erbij dat walnoten goed voor je hersenen zijn. Waarom? Da’s erg simpel. De walnoot zelf lijkt ook op je hersenen!
Het vruchtvlees van de Hollandse walnoot heeft een zachtzoete smaak. Om het vruchtvlees zit een geel schilletje dat bitter smaakt, dan na een paar dagen meestal verdwijnt. Bij verse noten laat het schilletje zich makkelijk verwijderen.

Walnootolie is ook best wel gezond. Het houdt je cholesterol laag blijkt uit onderzoek. Dit zou te verklaren zijn door het gehalte aan de bijzondere vetzuursamenstelling. 10% alfa linoleenzur en 58% cis linolzuur. Maar olie gemaakt van een voordelige partij zwarte walnoten kan weer redelijk giftig zijn. Aflatoxine is namelijk vet oplosbaar!

De walnootrassen
Er zijn twee belangrijke rassen die wij in de winkel kunnen tegenkomen. De Broadview die een iets spitse punt heeft die goed winterhard is.
Buccaneer, een Limburgse variant die een rondere vorm heeft.

Daarnaast is er een rijstebrij aan andere rassen:
Het wonder van Monrepos, een Duits ontwikkeld ras
Weinheimer (Nr. 139) die erg gevoelig is voor ziekten in natte jaren
Parisienne, minder gevoelig voor ziekten.
Franquette, die overigens goed hout oplevert.
Soleze, een traag groeiende franse boom
Rita, een Poolse variant uit de Karpaten.
Coenen, komt uit Veghel die noten geeft met een goede smaak
Axel, een Nederlands Belgische variant die een super grote noot oplevert maar door zijn sappigheid erg moeilijk te bewaren is.
Proslavski, een Bulgaarse variant met een goede smaak en weinig vatbar voor ziekten
Plovdivski, een Bulgaarse variant grote langwerpige noot met dikke schil met een goede smaak.
Hanse, een Amerikaanse variant. Geeft kleine ronde noten.
Red Danube, afkomstig van Oostenrijk die een rode kern bevat.
Laciniata, die niet om de noot geteeld wordt maar om de mooie diep uitgesneden bladeren.
Purpurea, Die geteeld wordt om de decoratieve rode bladeren.

Kan ik walnoten nog eten?
Natuurlijk, laat de killernoten lekker in het schap liggen, vraag de dame aan de kassa of ze uw noten door de bankbiljetten scanner haalt. Zeg ook dat zij de zwarte noten gerust bij haar in de open haard kunnen. Dan zal haar schoorsteen lekker levensgevaarlijk zwart gaan roken!