Al jaren lang deel ik balpennen uit met deze bronstkreet erop om zoveel mogelijk slachtoffers te interesseren voor dit leuke vak. Nog dagelijks beleef ik veel plezier met voedingsmiddelen en ik ben mijn vader nog steeds dankbaar dat hij mij in 1970 naar een open dag van de HAS van de KNBTB in ’s-Hertogenbosch stuurde. Hij had stilletjes gehoopt dat ik ook mijnbouw zou gaan studeren maar een steen is minder lekker dan een glas bier, dus de keus was in een oogwenk gemaakt.

Deze Noordzee krab begrijpt het. Door gebrek aan kennis op de werkvloer, neemt hij zelf mijn pen ter hand.

Wat is voedingsmiddelentechnologie eigenlijk voor een vak?

Die vraag krijg ik regelmatig voor mijn kiezen en dan dwaal ik in gedachten meteen af naar mijn eigen rampzalige fabrieksmatige toestanden en rellen. Best lollig die keer toen ik tot mijn enkels in de mayonaise stond als gevolg van een koppeling die ik een beetje niet goed had aangedraaid. De uiteenspattende Colafles die ik expres als souvenir in de Chocomel vullijn plaatste was ook best leuk om te zien maar vooral het geluid is mij altijd bijgebleven. De oranje kleur van ons bier als gevolg van de toevoeging van geconcentreerd zoutzuur in plaats van veel zwakkere 0,1N oplossing. Hete Nel niet te vergeten die haar boezeroen per ongeluk vulde met zigeunersaus als gevolg van mijn nalatigheid. (Zie column 407 “Hier haalde Luycks de mosterd vandaan”)

Voedingsmiddelentechnologie is een vak waarbij een zeer brede opleiding nodig is om alle onderdelen van onze voedingsmiddelen te kunnen begrijpen. Iets waar de moderne opleidingen zeer veel moeite mee hebben als gevolg van beroepsmatige terughoudendheid ofwel gemakzucht van de docenten zullen we maar zeggen.

Wat houdt voedingsmiddelentechnologie eigenlijk in?

Een voedingsmiddelentechnoloog is een industrieel kok met een gezonde kennis van grondstoffen, chemie en soms smaak
Een voedingsmiddelentechnoloog moet altijd vier speerpunten strak in het netvlies hebben staan:
1.Het product moet goedkoop zijn
2.Het moet lekker zijn
3.Het moet lang houdbaar zijn
4.Het moet ook nog mooi uitzien ook

Waarom is het voedingsmiddelentechnologie en geen levensmiddelentechnologie?

Het antwoord is redelijk simpel.
Je hebt voedingsmiddelen nodig om te kunnen leven en niet andersom. Met voedingsmiddelen kun je overleven en door gewoon te leven niet, als iemand nog begrijpt wat ik bedoel. Voedingsmiddelen staan dichter bij de mond van de consument dan levensmiddelen. Emotioneel gezien dekt het de lading ook beter.

Zijn er nog stromingen binnen de voedingsmiddelentechnologie?

De voedselveiligheids expert
Dit zijn de voedingsmiddelentechnologen die in de kwaliteitsbewaking van een bedrijf werken, zich opwinden als de productie verkeerde producten maakt en vooral zich bezig houden met de talloze bedrijfsinspecties die ieder voedingsmiddelenbedrijf moet ondergaan. Deze groep technologen heeft verstand van HACCP tot EHEC, van smakelijk eten tot bederf.

De productontwikkelaar
Dit is een apart ras onder de voedingsmiddelentechnologen. Zij moeten een formidabele grondstoffen kennis hebben en lopen vaak met een glazige blik allerlei enge recepten te prevelen terwijl zij snuffelend in de kookketel staan te roeren. Zij weten wel hoe je een Viennetta moet verprutsen.

Door de fantastische ideeen van creatieve voedseltechneuten raakt de consument danig in de knoop. Wat is gezond en wat niet? Welk merk is betrouwbaar en welke niet?

De productiebeul
Zij zijn de rekenmachine van de voedingsmiddelentechnologie. Als er maar potten of blikken over de baan heen vliegen, dan zijn zij weer een beetje rustig. Dat er wat in zit is gewoon meegenomen want alleen het aantal telt en de ‘KWALdienst’ moet maar even niet zeuren.

De gezondheids idioot
Zij vormen een beetje de Bio tak van de voedingsmiddelentechnologie. Toen zij op kamers woonden aten zij al Muësli met karnemelk en onbespoten groenten. De baard en sandalen van weleer zijn nu ingeruild voor een blauw pak met vele gouden knopen. Zij hebben Yang en Ying ingeruild voor Ping en Ping.

De nestblijvers
Dit zijn voedingsmiddelentechnologen die na 30 jaar nog steeds druk carrière aan het maken zijn in hun eerste baan. Zij zijn het liefst in hun geboortestreek gebleven of daar waar ze de studietijd hebben doorgebracht. Zij hebben ook al hun schoolboeken en vergeelde dictaten bewaard. ‘Je weet nooit waar dat goed voor is’, mompelen ze dan. Deze groep verzamelfantasten behoort tot de kansloze tak van de voedingsmiddelentechnologie. Een licht administratieve baan bij de voedselbank vormt voor deze groep altijd een uitdaging.

De blah blah tak
Dit zijn de vreemdgangers van de voedingsmiddelentechnologie. Zij zijn afgedwaald naar de handel en de fantastische verhalen die met het vak ‘verkopen’ gepaard gaan. Zij vinden de cijfers van Nielsen belangrijker dan de die van de NEVO.

Komt het nog goed met de voedingsmiddelentechnologie?
Natuurlijk. Als de opleiding maar het roer drastisch omgooit, altijd!

Zolang er vraag is naar lekkere, lang houdbare, goedkope en mooie dingen zullen de voedseltechneuten altijd blijven bestaan!