“Het IKB logo heeft het gewonnen van het AH klavertje vier logo.”, luidde de jubeltoon van het persbericht van 1 maart 2011
Trots heeft minister Schippers de nieuwe logo’s mogen onthullen, nadat “Het keuze klavertje van Albert Heijn en het Ik Kies Bewust logo tot één nieuw logo is samengevoegd.”
In hetzelfde persbericht kan ik lezen dat er tóch twee logo’s verschijnen:
1. Een groen logo: Gezondere keuze voor de basisproducten die veel nuttige voedingsstoffen leveren zoals brood, melk en groente en fruit. Tja, wat is nou een basisproduct?
2. Een blauw logo: voor een bewuste keuze bij producten die niet tot de basisvoeding behoren zoals soepen, sauzen en tussendoortjes. Dit beidt kansen voor de snackindustrie.
De verwarring en wellicht misleiding is voor de consument weer maximaal gemaakt. Vreemd genoeg zit hier ook een professioneel communicatiebureau achter dat toch iets meer moet weten hoe een consument die aan een chronische vorm van voedselanalfabetisme lijdt tegen onze voedingsmiddelen aankijkt? Ditzelfde chique bureau voert het secretariaat van dit geldverslindende circus. Goedkoop zal het niet zijn om dit logo te bemachtigen.
Wat weet een consument nou van een gezondere keuze af en de kreet 'productgroep' is net zo nietszeggend als dit logo.
De producent betaalt zich net zo blauw als dit logo om het op zijn producten te mogen afbeelden.
Wat was er mis aan het IKB logo?
Zo’n beetje alles. Dit logo kan een fabrikant alleen bemachtigen door een fortuin te storten voor het Wetenschappelijk comité en een forse jaarlijkse bijdrage te leveren om de ondersteunende heren in hun onderhoud te voorzien en uiteraard het communicatie bureau dat hier achter zit, de TV reclames etc. etc. Dit logo staat ver weg van de ideële doelstellingen ter bevordering van het welzijn van onze medeburger die weinig wijs wordt van de huidige vrije interpretatie van de etiketteringsregels van menig producent. Dit logo is dermate kostbaar dat alleen zeer grote en vooral rijke bedrijven het zich kunnen permitteren om dit op het etiket te zetten. Unilever, Friesland Campina zijn de grote trekkers van deze geldkar. Er zijn voorbeelden bekend van bedrijven die hun portiegroottes verkleinden om maar toch binnen de criteria te komen van dit IKB logo. Kleine ondernemingen die soms fantastische producten maken wordt deelname aan dit logocircus onmogelijk gemaakt, tenzij men de consumentenprijs voor 500ml yoghurt met € 2,00 verhoogt.
Naar mijn mening een belachelijk en ziek systeem van verlogolisering van onze voedingsmiddelen. Dit gaat nergens meer over.
De Wetenschappelijke Commissie
Zonder twijfel allemaal beroemde namen van gerespecteerde voedingsdeskundigen. Helaas krijg ik wel de indruk dat deze geleerden steevast bedrijfseconomie als bijvak gedaan hebben en daarin Cum Laude afgestudeerd zijn.
Inmiddels heeft de kwaliteitsgoeroe van Albert Heijn haar titel veranderd van ‘Hoofd kwaliteit en product integriteit’ naar ‘Hoofd kwaliteit en duurzaamheid.’ Helemaal in de trend zoals de Libelle en Margriet voorschrijft. Staat toch een stuk groener zo. Prima.
Binnenkort verschijnt een nieuw logo!
Die zal binnenkort op 80% van de voedingsmiddelenverpakkingen prijken, reken maar! Zodra een etiket maar een klein beetje rammelt dan mag een producent van mij dit er zomaar op drukken. Gratis en voor niets.
Het Velzequatsch© logo
Bij het zien van dit logo weet de consument dan dat hij of zij gewiebeld wordt.
Wij sommen een paar klassieke etiketterings truc voor u op:
· Verkeerde e-teken aanduiding
· Verkeerde of zelfs misleidende ingrediëntendeclaratie
· Technologische hulpstoffen niet als ingrediënt vermelden
· Sterk verzadigde vetten als ingrediënt toepassen
· Gebrekkige allergeen aanduidingen
· Misleidende claims
· Verbergen van e-nummers
· Bedrieglijke zoutconsumptie claims
Naar mijn bescheiden mening is het een enorme puinhoop op het gebied van etikettering. Wordt toch hoog tijd dat onze ‘nieuwe’ VWA hier serieus werk van gaat maken en eens goed gaat luisteren naar HvB te Ca/dIJ. Het zijn vaak juist de grote multinationals die veel bewuste misleiding op het etiket plaatsen en uiteraard wat kleine goedbedoelende amateurs die veel slordigheden op de labels plaatsen. “Ach, de werkdruk is ook zo hoog bij ons meneer…”
Graag stellen wij ons logo ter beschikking aan de producent die zijn dichterlijke vrijheden op het etiket wil verhullen.
U ziet, wij maken het leven leuk voor de consument.
Net zo leuk als het vak van voedingsmiddelentechnologie zelf!