Op vrijdag 21 oktober 2011 toog ik met een aangenaam feestelijk gezelschap naar een zorgvuldig uitgekozen restaurant, ‘De Tobbe’ in Deventer. Een toplocatie aan de Welle 20 waar de gasten een fantastisch uitzicht hebben over de IJssel. De huiswijn was fantastisch, echt mineraalwater uit aangebroken flessen, daar zal het niet aan liggen. Helaas stoppen hier de goede berichten zo’n beetje.

Zo horen goede Rib eye steaks eruit te zien. Lekker doorregen. Het vet geeft veel smaak en malsheid. Dit vlees kan je met de lepel snijden!

Een goed leerbedrijf
Een leerzame plek is het zeker want hier worden alle fouten gemaakt die je in de Horeca kunt tegenkomen. Een kostbare grap voor de ondernemer, die nadrukkelijk niet aanwezig was, om zulk failliet makend personeel te hebben.

De inrichting
‘Dat moet nog aangesloten worden meneer’, verklaarde de kok, wijzend naar de elektriciteitsdraden die uit het plafond van de open keuken staken. Geen warenwettelijke overtreding, maar toch een leuke binnenkomer. Maak dan de keuken dicht als die niet 100% af is. De bouwladder die hinderlijk in de gang naar het toilet lag, vormde een aanwijzing dat er nog werk aan de winkel was.

Het toilet
Nadat ik mijn handen royaal voorzien had van zeep bleek de elektronische kraan niet te werken. Dan maar weer afvegen met toiletpapier. De bediening reageerde doodleuk met: ‘Dat weet ik meneer’. Met plakkerige handen heb ik mijn bord maar leeggegeten. Ik moet niet zo zeuren.

Het tochtgat
Een open keuken moet een goede afzuiging hebben. Dat betekent dat er veel warmte de tent wordt uitgezogen, dat is begrijpelijk. Zelfs na herhaald aandringen bleef het voor de meesten steenkoud bij de deur.

Het vlees
De visgerechten bleken goed te zijn. De pechvogels waren de vleeseters. De biefstuk van mij en mijn echtgenote kwam in twee delen, op een koud bord en smaakte gewoon beroerd. Het is lange tijd geleden dat ik zo’n zurige, naar lever smakende bieflap heb gegeten. Hier de kok op aangesproken die min of meer aangaf dat hij dit niet eerder had meegemaakt, ook niets gezien had en noodgedwongen op een weinig voortvarende manier zijn excuses maakte. Het restaurant is gewoon bedonderd door hun vleesleverancier die een beginnersfout maakt bij het rijpen van taai vlees. Een beetje kok heeft dit meteen door. Ik heb hun aangeraden om eens bij Bolscher wat te proberen. Die begrijpen waar ze mee bezig zijn, daar heb ik wel eens een plaatje van gezien.

De meisjes van de bediening
Op verzoek kwam er telkens eentje braaf met het Grolsch notitieblokje de rondjes opnemen. Deze dames voelden zich veiliger achter de toog dan bij de klanten om bijvoorbeeld de glazen gevuld te houden. Drank is toch de winstfactor van iedere horecaondernemer. Dure grap zo.

De algemene indruk?
Gewoon beroerd. Dat mag duidelijk zijn. Dit restaurant leent zich goed voor een totale voedselveiligheidsinspectie. Bovenstaande ervaringen voorspellen niet veel goeds voor de eigenaren Pinkster. Zijn de koeltemperaturen wel in orde? Is het DPTG gehalte van de frituurolie lager dan 16%? Is de hygiënecode aanwezig en geheel bijgewerkt? Geen sporen van besmetting? Is het personeel deskundig? Allemaal leuke vragen die de nVWA op hun lijstje hebben staan. Deze tips geef ik geheel gratis nu aan de gebroeders. Mij zien ze niet meer.

En de rekening?
Die moet gewoon betaald worden.

Ik weet nu eindelijk wat het is om ‘in de Tobbe te gaan.’