Midden in de winter van 2012 die geen winter was, heb ik een poging gewaagd om de verkrijgbaarheid van Pangasius filet op Urk eens te testen. Het is bekend dat in Vietnam zelf deze vis nauwelijks in restaurants verkrijgbaar is omdat de lokale bevolking het niet vertrouwt. Vreemd hoor. Ik snap niets van die Vietnamezen. Omdat het inmiddels ruim twee jaar geleden is dat ik mij midden tussen de Panga’s bevond in Vietnam, werd ik overmand door een soort heimwee naar deze heerlijke graat- en smakeloze vissoort. In Vietnam is alles weer op orde en het regent er zelfs ASC certificaten. Ik ben gerustgesteld door de positieve geluiden van de schrijvende pers die een gesponsorde schoolreis door de Mekong delta heeft gemaakt. Ik ging nu op jacht naar een echte versgebakken prutvis.

Vers gevangen Pangasiusvissen worden op de slachttafel aangevoerd om een minuut later in hun eigen bloed geruime tijd rond te zwemmen totdat de dood intreedt.

In een chique viszaak op Urk aanbeland meldde de eigenaar mij dat deze vis alláng uit assortiment verdwenen was om opstootjes en rellen voor zijn toog te vermijden. “Wij hebben toch genoeg aanbod van echte vis momenteel, kijk maar eens hoe de Heek, Gul, rode poon, en die vis met die roestplekken je allemaal tegemoet lachen. Ik maak hier genoeg omzet mee en heb die Aziatische rotzooi niet nodig, ommers?”  Hij zette zijn betoog kracht bij door een groot formaat kabeljauw voor mijn gezicht te houden en de kieuwen te openen. “Ruik je de Noordzee of niet!” Klonk het dreigend. Inderdaad, ik waande mij even op het strand bij het opsnuiven van de verse zeelucht vanuit de kieuwen.

Twee harinkjes zonder uitjes verder heb ik mijn queeste naar Pangasius op Urk voortgezet in de hoop eindelijk van deze tropische verrassing te kunnen genieten.

Een stukje berg opwaarts bevond ik mij even later in een winkel waar het binnen steevast kouder is dan buiten. Een enthousiaste uitbater was druk doende de rij wachtenden te bedienen die zich voor de toonbank verdrongen. Alcoholische versnaperingen werden ook ruimhartig geserveerd. Die kwamen zo te zien van een geheimzinnige plek ergens onder de toonbank vandaan. De rij wachtenden schoof moeiteloos door, zodat ik snel mijn bestelling kon plaatsen. “Ik wil graag een lekkerbek met de lekkerste Panga die jij hebt met wat Vietnamese Trifluralin saus!”

De uitbater begreep wat ik bedoelde en met een knipoog gooide hij iets ‘vissigs’ in de olie.

Even later kon ik uit een brul vanuit de keuken opmaken dat mijn bestelling gereed was. Een overvolle bak met iets lekkerbek-achtigs werd mij toegeschoven.

Schol promotie dag op 15 mei 2010. Start van een jaarlijkse traditie om de Nederlandse consument te overtuigen hoe lekker platvis is. Uiteraard moet deze ook zwemmen wat de feestvreugde rond deze dag aanzienlijk verhoogt.

Inmiddels hadden zich een paar ongeschoren harde werkers zich om mij heen geschaard die luidkeels te kennen gaven het niet helemaal eens te zijn met mijn bestelling. Er werd mij op een redelijk directe wijze duidelijk gemaakt hoe gevaarlijk het is om op Urk vreemd te gaan. “Da’s redelijk slecht voor je gezondheid, zeun.” Sprak de grootste van het gezelschap, intussen zijn mouw oprollend en daarmee een paar mooie tattoo’s van scheepsgerei ontblotend. In mijn ooghoeken zag ik van alle kanten een instemmend geknik. “Zal ik jou eens wat verstand van vis bijbrengen, makker?” klonk het terwijl hij mij bij mijn keel beetpakte en een meter omhoog tilde. “Ik, ik, uh, wilde zomaar iets lekkers proeven”, piepte ik met mijn laatste adem. “Wij gaan jou eens snel verstand bijbrengen van lekkere vis, vervelend ventje”, loeide de grote meneer, terwijl hij mij met een ongebruikelijke handigheid de hoofdluizen op mijn hoofd tegen het plafond platdrukte.

Nadat ik blauw aangelopen van het plafond losgelaten werd, ontdooide de opgewonden visser opeens. Iemand had hem verteld hoe ik heette en dat in mijn lekkerbek duidelijk het vel van een Kabeljauw zichtbaar was.

Gerustgesteld rolde de visserman zijn mouw weer omlaag, ankers en stuurwielen bedekkend.

Vrolijk lachend hebben wij een visje gegeten en meteen de volgende grap voor de zomer van 2013 gesmeed.