‘Wij moeten meer nadenken over wat en hoe wij eten’

Zo luidt de subtitel van het boek en dat vormt ook de kern van de inhoud.

Het boek omvat 192 bladzijden, 52.824 woorden en de tijd die nodig is om het te lezen bedraagt bij een gemiddelde leessnelheid van 240 woorden per minuut, 3 uur 40 minuten en 6 seconden. Prijs: slechts € 17,50 koopje! 30 woorden voor één cent.

Waar gaat het boek over?

Eigenlijk is het een bont geïllustreerd lesdictaat voor de moderne en hippe consument die wat rondgraast in de moderne maatschappij terwijl die aan veel vreetverleidingen blootgesteld wordt. Wij laten de lezer uiteindelijk zelf bepalen wat goed voor hem of haar is. Als die ongeveer snapt hoe je stofwisseling werkt, waar de calorieën vandaan komen, wat de verleidingen zijn van het eten, kom de oplettende lezer er best zelf wel uit. Na het lezen van dit boek leert de lezer zelf na te denken over wat en hoe ze eet. De lezer begrijpt waar de honger en verzadigingsprikkels vandaan komen, welk hormoon dit doet etc. Ook doorbreken wij de mythe dat verzadigde vetten alleen maar slecht zouden zijn. Wij zetten de soorten E-nummers op een rijtje, de eetlustremmers en opwekkers en de obesogene valkuilen. Er zit degelijk verschil in de kwaliteit van transvetzuren die ontstaan door het hardingsproces en die gemaakt door herkauwers. Lezers zijn minder achterlijk dan menigeen denkt.

Wat kun je zoal nog meer lezen in het boek?

Dat alcoholcontroles op straat niet de valideren zijn, dat rode bietensap wellicht de nieuwe doping is voor wielrenners en op welke subtiele manier malafide bedrijven veel water aan onze voedingsmiddelen kunnen toevoegen.

De voedingsmiddelenindustrie bestaat volgens de politiek niet

Onze voedingsmiddelenindustrie wordt nu ondergebracht ergens in een achterkamertje van een staatsecretaris die  niet gehinderd wordt door grondige kennis van de agrarische- en visserijsector en de voedingsmiddelenindustrie in het bijzonder. Sharon Dijksma lijkt wel een beetje op mijn zus. Zij kan lekkere kopjes thee zetten en over koetjes en kalfjes praten. Mijn zus valt af.

De politiek is de hoofdoorzaak van het fenomeen klooivoedsel

De productschappen zijn opgeheven. Terecht overigens, want dat waren nutteloze lobbyclubs en pluchen tijgers geworden. Hier is niets voor in de plaats gekomen. Als je een gebouw afbreekt moet je een nieuw gebouw opzetten toch? Door dit vacuüm ontstaan er particuliere initiatieven vanuit de industrie zelf. De sterkste wint dan altijd. Gevaarlijk is het machtsblok van Unilever, Friesland Campina en Pepsico aan het worden. Die gaan de mores in de voedingsmiddelenindustrie bepalen. Ministers zoals Gerrit Braks, Pierre Lardinois, Sicco Mansholt en Barend Biesheuvel waren deskundig of hadden wat in de melk te brokkelen. Nu laten wij dit speelveld over aan een staatsecretaris die nauwelijks gehinderd wordt door basale kennis over de agro industrie. De politiek lijkt meer verstand te hebben in vergaderen, bestuurlijke zaken en het braaf volgen van de ondeskundige regeldruk vanuit Brussel. Waar is de Nederlandse politicus die tegen de Brussel zegt? Nee doen we niet!

Denk even aan de discard ban die opgelegd wordt voor de visserij. Te gek voor woorden. Gaan we nu niet verder op in. Verminderde regeldruk vanuit de nationale overheid en verminderde handhavingsinspanning leidt automatisch tot klooivoedsel.

Nederlandse politici zijn Hampelemannen die naar de pijpen van de Brusselse kermis dansen.

Ik wil pleiten voor een ministerie van voedselvoorziening

Een apart ministerie geeft de importantie goed weer van de Agro- en VM industrie en vormt een onafhankelijk tegenwicht voor de zelfregulerende industrie die voor de kleintjes de regels gaat bepalen door middel van sponsorlobby’s en ander gekonkel.

Vroeger kenden wij het rijkskeurmerk voor kaas en ook boter. We hadden een limonadebesluit, en zelfs een speculaasbesluit. Deze vrijheid heeft de industrie gretig aangepakt. Oude kaas is nu niet 9 maanden oud maar 4 tot 5 manden, frisdrank bevat nog minder sap dan het aroma dat eraan toegevoegd wordt, Bastognekoeken kun je nu speculaas gaan noemen. De industrie heeft hiervoor in de plaats eigen logo’s bedacht. Het IKB keurmerk en vijfentwintig anderen. Het IKB logo ligt volstrekt buiten het bereik van zuivelboerderijen als de Knapenvelder en Hoogenboom zuivel uit Lopik, Hiervoor moet zwaar betaald worden. Een flesje vla zal snel € 2 duurder moeten worden. Een logo moet je niet kopen maar verdienen.

Controle op het logo waterdicht?

Dat heeft deskundige Hans Alders mij verteld in zijn onderzoeksrapport over de vermeende fraude met het beter leven logo bij Vion. Hoe durft Zembla toch met zulke beweringen te komen zeg.

Door de deregulering van de overheid ontstaat dit fenomeen. Zo simpel zit dat in elkaar. Laten wij het importvoedsel vooral niet vergeten. Daar moet u het maar mee doen lijkt de politiek te zeggen.

Het enige loge dat telt volgens mij is het fairtrade logo tussen de retail en voedingsmiddelenindustrie en met onze eigen Nederlandse boeren!

Hoe zit het met de voedselveiligheid anno 2013?

De wijdmazige controles door de handhavingsautoriteiten blijven een onverantwoord risico die de politiek naar mijn mening bewust neemt om de haperende economische motor van Nederland BV weer aan de gang te krijgen. De NWA roeit momenteel met de riemen die ze heeft.

Lopen wij als consument zoveel risico dan? Nee. De Nederlandse voedingsmiddelenindustrie gedraagt zich best fatsoenlijk. Hier en daar wordt er geklooid met voedsel maar er gebeuren geen dingen die “een bedreiging vormen voor de volksgezondheid”

Wat gaat er in de nabije toekomst gebeuren?

• De strijd tegen gewasschimmels zoals de Fusarium schimmels is nog lang niet gestreden. Dit vormt wellicht en van de grootste middellange termijn bedreigingen voor onze nationale akkerbouw. De voedselveiligheid in de primaire sector. Verder dan Global GAP gaan we niet. Weet een boer wat in zijn hydraulische olie zit, waar hij de nodige liters per jaar van ‘verliest’?
• De visserij heeft steun nodig. De repressieve maatregelen vanuit Brussel bespoedigen het failliet van de sector.
• Het is voorspelbaar dat de voedselprijzen zullen exploderen van de grondstoffen en dat de wereldschaarste voelbaar wordt. Oplossing voor het voedingsvraagstuk is wellicht de ontwikkeling van methodes om stikstof uit de lucht te binden en de organismen die hieruit ontstaan verderop in de voedselketen te gebruiken. Algenkweek is geen sexy bezigheid maar wel fundamenteel in dit opzicht.
• Het watermanagement van de voedingsmiddelenindustrie zal ontmaskerd worden. Ik ben niet tegen het injecteren van vocht in voedingsmiddelen, mits het eerlijk op het etiket vermeld wordt. De wetgeving biedt nog steeds ruimschoot de mogelijkheid om die niet te hoeven vermelden.
• Ik noem maar als voorbeeld. Ascorbinezuur aan gehakt toevoegen. Daar is gewoon water bij nodig om die paar kilo in op te lossen voordat het op verantwoorde manier aan de menger van 4.000kg toegevoegd kan worden. Het moet toch goed verdeeld worden of niet soms?
• Let u maar eens op. Al het gehakt in de supermarkt heeft een glans. Dat wat door de slager vers is gedraaid, niet.
• Wij zullen steeds meer allergische reacties krijgen. Eentje weet ik al: politici een nieuw allergeen
• De fraudes met bioproducten zullen een keer aan het licht komen. Vanwege de hoge winstmarges zijn dit zeer fraudegevoelig producten.  Stichting SKAL uit Zwolle is onderbezet en de NVWA kijkt er niet eens na. “Geen gevaar voor de volksgezondheid”, reutelt het persbericht dan.
• De primaire industrie zal aan een grote schaalvergroting onderhevig zijn.
• Er zullen meer voedselschandalen aan het licht komen. Vooral op het gebied van water toevoeging en geheime, niet te detecteren additieven. Eiwithydrolisaten zijn hier een voorbeeld van. De Chinezen hebben een vergelijkbaar iets uitgehaald, namelijk Melamine toegevoegd. Een soort kunstmest waar Mepal bordjes van gemaakt worden. Toevoeging valt op omdat de patiënten komen te overlijden.
• Toxiciteit van kruiden worden met de kennis die wij nu hebben, wordt opeens heel actueel. Wij gaan onze vertrouwde Beerenburg aan een onderzoek onderworpen. Er zitten maar liefst 71 kruiden in die wij op ruim 750 stoffen laten onderzoeken. Met dergelijke brede screenings kun je pas een verantwoorde risico inventarisatie maken.
• Ziektekostenverzekeraars zullen ieders DNA profiel hebben. Immers daarmee ‘koop’  je een goedkope ziektekostenverzekering.
  

  Onderin dit pakje ham bevindt zich een zwembadje. Hier krijg je als technoloog tranen van in de ogen. Als vlees geïnjecteerd wordt met water moet je het waterbindend vermogen goed uitrekenen zodat alles droog blijft. Dit valt natuurlijk op zo

Wat voor type boek is het?

Volgens een internetanalyse die ik van mijn corrector Smallie kreeg is het non fictie en staat het ver van een sprookjesboek af. Het is dus bijna allemaal waar wat erin staat. Qua schrijfstijl lijkt het op dat van Remco Campert en het staat het verst van Gerard van het Reve.

Het is gemaakt om een bijdrage te leveren aan de bestrijding van het voedselanalfabetisme. Die is schrikbarend alom aanwezig in Nederland. Weet u wat bruin vet is? Wat is Omega 3?

Het voedselanalfabetisme is een levensgevaarlijk verschijnsel. Veel consumenten interesseert het geen lor wat er in hun voedsel zit, zolang het maar lekker smaakt. Pas als de huisarts de gele kaart heeft uitgereikt met de rode in de aanslag, dan wordt het serieus. De etiketten worden dan opeens gelezen en praatprogramma’s op de voet gevolgd.

Klooivoedsel een nieuw woord voor de Van Dale

Het is begonnen met het woord Prutvis, een synoniem voor Pangasius.

Klooivoedsel is de laatste literaire uitvinding. Hier omheen hebben wij zelfs de klooivoedselmatrix uitgevonden. Dat komt in een volgend boek.

Onderwijs in de voedingsmiddelenindustrie

Opleidingen bijvoorbeeld, we zien dat deze tekort schiet bij onze eigen NVWA, de industrie kan niet aan vakmensen komen, het zou ook nuttig zijn voor politici, dan weten die tenminste dat er belangrijker zaken zijn dan te vergaderen, dossiers te lezen en de politieke carrières in Brussel veilig te stellenwaar ze over praten.

Tel daarbij op dat de consument steeds verder afstaat van de voedingsmiddelen. De overheid kleedt daarbij het handhavingsapparaat uit, lees de NVWA en de chaos is compleet. De wetgeving regelt heel weinig meer. Alles wordt aan de industrie overgelaten. Er komt nieuwe regelgeving De EU verordening 1169 2011 dat gaat over consumenteninformatie en de inhoud is al een giller van formaat. Er moet van alles op het etiket staan maar hoe het product bewerkt is, blijft nog duister. Ook het land van oorsprong hoeft er lang niet altijd vermeld te worden. Dan zal de consument er snel achter komen hoeveel uit redelijk duistere gebieden vandaan komt waar voedselveiligheid een lastig begrip is. Appelsap uit China vermengd met het natuurlijke aroma uit Zuid Afrika.

Beste lezers, ik wil weten waar mijn voedsel vandaan komt, wat erin zit en wat ermee gedaan is. Dan pas kan ik nadenken over wat en hoe ik iets eet.

Vanaf vandaag in de boekwinkel.