Het was weer genieten om de streng en scheef uit haar ooghoeken kijkende Antoinette Hertsenberg haar stokpaardjes te zien berijden. (Ik heb ooit van een lerares Frans te horen gekregen dat je hierdoor een lui oog kan krijgen door tijdens het spieken ook zo scheef te kijken.) Als overtuigd vegetariër en wellicht daardoor een gezondheidsfreak stelt zij veel gezondheidsonderwerpen aan de kaak. Misschien is zij net als ik teleurgesteld over de smaak van Quinoa dat een van de vele laag rendementsgewassen is uit het hooggebergte van de Andes. Onderzoek naar pesticiden is zeer specialistisch en wij wijken met onze onderzoeken daarvoor uit naar Hamburg (Dr. Specht) of Gent (Fytolab) omdat in Nederland doodeenvoudig geen betrouwbare en geaccrediteerde laboratoria voorhanden zijn. Bij mij rijst dan ook de vraag of de analyses die Antoinette heeft laten uitvoeren door een geaccrediteerd lab zijn uitgevoerd. Zo ja, dan heeft de Tros haar leven gebeterd, zo niet dan zijn de uitslagen net zoveel waard als de drukinkt van het omroepblad Tros kompas en kenmerkt de redactie door goedkoop chemisch analytisch gepruts.

Bioproducten zijn gevoelig voor geklooi. Dat wordt in dit boek ruimschoots belicht. Stricte controles door Skal en meer consumptie van streekvoedsel levert een veiliger consumptie patroon op dan het eten van voedsel uit ‘Hakkietakkie landen’

Bio producten zijn zeer fraudegevoelig
Het schandaal met het bio vlees van Vion uit Boxtel en de geitenkaas affaire bij Hekking te Mariënheem heeft drie hardnekkige misverstanden over Bio producten pijnlijk duidelijk gemaakt. In mijn boek ‘Ons voedselbombardement’ heb ik deze fraudegevoeligheid uitputtend behandeld en voorspeld op pagina 69 en 70. Helaas is kort na het verschijnen van dit boek het Vion schandaal uitgebroken. (ISBN: 97 8908 10612 09)

1.Bio producten zijn niet vrij van bestrijdingsmiddelen
Er gelden wel strenge regels die door Stichting Skal strikt gecontroleerd worden en als enige geaccrediteerde partij in Nederland de bedrijven het Europese Bio keurmerk kan verlenen. In de Verenigde Staten is dat wel iets anders geregeld. Die zijn een heel stuk soepeler zodat het verschil tussen ‘Organic’ en normaal geproduceerd voedsel marginaal te noemen is. De VS. Is bij uitstek een ontwikkelingsland op het gebied van voedingsmiddelen en voedselveiligheid. Dat heb ik helaas meerdere malen kunnen constateren.

2.Bio producten zijn niet gezonder
Meerdere malen is bewezen dat de risico’s van de aanwezigheid van schimmelgiffen op deze ‘puur natuur’ producten beduidend hoger kan zijn. Die toxicologische effecten kunnen soms meermalen hoger zijn dan het mogelijke stapeleffect van de landbouw gewasbeschermingsmiddelen. Over de laatste 20 jaar is op vele fronten zeer veel vooruitgang geboekt bij deze gewasbeschermingsmiddelen. De halfwaardetijden (natuurllijke afbraak snelheid) zijn beduidend korter geworden, de spuitdoses lager en er wordt vooral in Nederland steeds meer gericht gespoten.  Wel dient vermeld te worden dat consumenten die biologische producten eten vaker bewuster eten en daardoor een gezondheidseffect kunnen scoren.

3.Buitenlands voedsel levert aanzienlijke voedselveiligheidsrisico’s op
Ik geloof er niets van dat de ‘Andesboer’ zelf de etiketten kan lezen van de potjes gewasbestrijdingsmiddelen. In Vietnam en China hebben ze ook chronisch last van dit pesticiden analfabetisme. Verder levert een product dat schaars en hip is, uit verre streken komt een goed scenario op voor een schandaal. Het zijn immers de handelaren die snelle winsten willen behalen. Vaak worden combinaties gebruikt van gewasbeschermingsmiddelen in zeer lage concentraties. Alleen gespecialiseerde laboratoria kunnen die zeer lage concentraties detecteren en weten vaak naar welke combinaties men zoeken moet. Die buitenlandse superfoods leveren naar mijn idee aanzienlijke risico’s op die nauwelijks te beheersen zijn. Wat is er mis met de Nederlandse aardappel en graangewassen? Het is wel veiliger en gezonder zou ik haast willen beweren. Als het erkend biologisch is, dan is het ook op schone grond geteeld. Een Nederlandse boer moet drie jaar lang het gewas ‘schoon’ verbouwen eer hij het certificaat mag voeren. Logisch ook dat biologische producten een stuk duurder zijn.

Wellicht een mooi tafelonderwerp: Voedselveiligheid over de grens? Die is helaas rudimentair

Wat moet er verder gebeuren om Bio het vertrouwen terug te geven?

• Stichting Skal zal haar controles drastisch moeten gaan opvoeren.
• Vliegende brigades instellen en het budget voor analyses van organochloor- en fosfor verbindingen  vertienvoudigen.
• Er zal een uitgebreide informatiecampagne moeten komen om uit te leggen wat het Europese Keurmerk precies inhoudt, wat de regels zijn en wat het inhoudt als er sporen van conventionele bestrijdingsmiddelen gevonden worden.

Het is bekend dat al deze middelen ruimschoots over de hele wereldbol zijn verspreid door de lucht en vooral het oppervlakte water. Zo kan met gemak toxafeen gevonden worden in het water van de Stille Oceaan. Dit middel wordt uitsluitend ingezet bij de katoenteelt in het Mississippi gebied. DDT is nog steeds overal aan te tonen, zelfs in ons bloed. Alleen goede laboratoria kunnen dit aantonen, niet die voor Tros Radar werken.

Ik kijk al uit naar de uitzending van volgende week van Radar. Als ik Antoinette zie schiet de spreuk weer door mij heen:

Een man moge veel weten; een vrouw begrijpt alles