Als u een pot augurken vanavond openmaakt om uw borrel een beetje op te leuken dan is de kans zeer groot dat deze dingen ingepakt zijn door werknemers die geen Europese taal spreken en wellicht niet eens kunnen lezen en schrijven.
“Hoezo, wat zeur je nou het kan mij niets schelen waar die augurken vandaan komen. Ze smaken toch goed?.”
“Alle potjes worden toch één voor één gecontroleerd door de Warenwet?” Zingen de voedselanalfabeten in koor.
De grootste fabrieken staan in Zaandam, Veghel en Beesd…
Dit zijn de vestigingsplaatsen van de hoofdkantoren van de drie grootse supermarktketens. Die adressen prijken ook op de verpakkingen van de huismerken van de supers. De goedgelovige consument denkt onterecht dat deze producten allemaal uit Nederland komen. Niets is minder waar vaak.
Dit potje is hoogst waarschijnlijk afkomstig uit een fabriek in India terwijl een Nederlandse afzender vermeld wordt. Geheel volgens wettelijk voorschrift. Of de Jumbo alle verantwoordelijkheid op zich neemt van wat er in India met de augurken gebeurt is maar de vraag. Bovendien is duidelijk te zien dat er verrotte augurken verwerkt zijn. Dat is te herkennen aan de bleke punten aan de uiteinde van de augurk. De rotte plek is met een waterstraal weggespoten.
Waar is de augurkenteelt heen gegaan?
Vroeger werden augurken geteeld in de omgeving van Breda en Hoogstraten in België en Venlo. Vanwege het goedkope aanbod in de jaren 70 vanuit Italië en Hongarije is er geen augurkenteler meer te vinden in Nederland. In Duitsland worden nog augurken geteeld in Beieren en in de omgeving van Berlijn.
Waar komen de augurken nu vandaan?
De meeste supers laten hun huismerk augurken komen uit India zonder dat daar er met één woord over gerept wordt. Uiteraard staan deze fabrieken onder ‘controle’ van de QA manager van de desbetreffende supermarkt. Het meest lastige is dat je bij altijd het vermoeden hebt dat je ergens bedonderd wordt, maar je alleen niet weet hoe.
Wat zijn de risico’s van de ‘ verre import augurken’?
De consument zal niet zo snel omvallen door de consumptie van de Indiase augurk. Wel is het aannemelijk dat het arseengehalte iets hoger is dan normaal. Dit komt omdat deze stof van nature in het drink- en bronwater voorkomt. Verder is het te verwachten dat er veel spannende gewasbeschermingsmiddelen gebruikt worden en mogelijk additieven die geen E-nummer hebben, zonder dat die op het label vermeld worden.
Voor de supermarkt is er een reëel risico dat er een massieve terugroepactie opgetuigd moet worden dat veroorzaakt wordt door een gammel kwaliteits management systeem dat in India iets losser is opgesteld dan wat wij in Europa gewend zijn.
Braziliaanse kip
Deze wordt volop geïmporteerd naar Nederland maar nergens valt op een etiket te lezen dat er Braziliaans kippenvlees is verwerkt. Je vindt alleen maar Nederlandse EU nummers op de verpakkingen. Dat is ook juist want de rammelende EU regelgeving stelt alleen de vermelding van het EU nummer verplicht van de laatste bewerker van het vlees. Het lijkt logisch omdat de laatste bewerker uiteraard een perfecte leveranciersbeoordeling heeft uitgevoerd. De NVWA vertrouwt erop dat dit goed is uitgevoerd….
Links zien wij het EU erkenningsnummer van de laatste bewerker van dit huismerk vlees. EU 734 is het erkenningsnummer van Meatfirends Noord BV te Beilen. De consument moet maar uitzoeken op internet dat dit vlees afkomstig is van een centrale slagerij van Jumbo. Rechts is de verplichte vermelding van de productverantwoordelijke.
Het Botswaanse gehakt van Albert Heijn
In 2004 heb ik eens aandacht aan dit ergerlijke fenomeen besteed. http://www.scientanova.com/2004/10/27/441-afro-gehakt-bij-albert-heijn/
Dat vlees werd diepgevroren vervoerd naar Engelse vrieshuizen om daarna gedistribueerd te worden naar de EU afnemers. Ik vraag mij af hoe een supermarkt keten zich integer kan noemen als het zich bedient van dergelijke voor de klant schofferende trucjes, zwaaiend met de wetgeving die meer gelijkenis heeft met een visnet? Mij is overigens niet bekend of men nog vlees uit Afrikaanse landen gebruikt om ons gehakt goedkoop te houden. Ik krijg water in mijn schoenen alleen bij de gedachte.
Waarom wordt de werkelijke oorsprong niet vermeld op het etiket?
Doodeenvoudig omdat de EU regelgeving dit niet altijd verplicht. Op voorverpakt vlees dat als zodanig herkenbaar is moet het land van geboorte, mest en slacht van het dier vermeld worden. Maar zodra er een vleesbereiding of een samengesteld product ervan gemaakt wordt, dan mag de oorsprong vermelding weggelaten worden. Totaal krankzinnig! Ik ben van mening dat wanneer iemand besluit om de grondstoffen uit ‘Verweggistan’ te halen, hij dat best als landcode op het label kan zetten. Bovendien moeten alle Nederlandse producenten voldoen aan de traceerbaarheids regels. Met name bij een riskant product als gehakt mag de vermelding achterwege blijven. Terwijl het juist voor de consument heel misschien heel erg belangrijk kan zijn om te weten uit welk land dit vlees komt. Het argument van de vleesindustrie dat er geen beginnen aan is om alle landen op het etiket te vermelden vanwege technische of logistieke problemen is onzin. Iedere labelprinter kan wel 20 landencodes aan als het moet. De EU verordening 1169/2011 limiteert wel de letterhoogte tot 0,8mm maar de breedte vreemd genoeg niet. Mogelijkheden genoeg.
Het risico op imagoschade is aanzienlijk voor de supers vanwege deze zwijgcultuur
In een tijd waar vooral politici verantwoording lijken te moeten afleggen over datgeen men uitspookt, lijken de producenten van onze huismerk boodschappen vrijuit te gaan. Momenteel waait er een wind van politieke een maatschappelijke correctheid die zijn weerga niet kent. Verder loopt de super het risico op imagoschade als blijkt dat de transparantie waarmee men zo hoog van de toren blaast opeens gehuld blijkt in een waas van schimmigheid. Een factor om rekening mee te houden.
De Aldi snapt het! Via de QR code kan de consument in de winkel al lezen dat het 100% Nederlandse vlees uit Tilburg komt en in Groenlo is verwerkt. Aan deze ketentransparantie kunnen de overige supermarktketens een voorbeeld nemen.
Hoe kan het beter?
Door de werkelijke oorsprong van een voedingsmiddel op het label te zetten en niet mee te doen met de collectieve doofpotcultuur van de supers. Deze bovenwettelijke informatie zal de integriteit in hoge mate ondersteunen en onderscheidend zijn ten opzichte van diegene die het nog niet doen. In Engeland en Frankrijk is een dergelijke transparantie allang ingevoerd.
De EU regelgeving dient op dit punt aangepast te worden.
Deze extra informatie steunt de consument in hoge mate bij de beslissing voor een doordachte keus voor aankoop van een product. Denken dat de consument volstrekt achterlijk is, is niet meer van deze tijd.
I am fairly stupid myself, but I have a lot of intelligent help.